To AVAIL , v. a.
(To assist) उपकृ (c. 8. -करोति -कर्त्तुं), हितं कृ, सा-हाय्यं कृ, अनुग्रह् (c. 9. -गृह्लाति -ग्रहीतुं). — (To avail one's self of) प्रयुज् (c. 7. -युनक्ति -युंक्ते -योक्तुं), उपयुज्.
ROOTS:
उपकृकरोतिकर्त्तुंहितंकृसाहाय्यंअनुग्रह्गृह्लातिग्रहीतुंप्रयुज्युनक्तियुंक्तेयोक्तुंउपयुज्
To AVAIL , v. n.
(To be of use) सोपकारः -रा -रं or सफलः -ला -लंभू or अस्, हिताय or फलाय or लाभाय भू.
ROOTS:
सोपकाररारंसफललालंभूअस्हितायफलायलाभाय
AVAIL , s.
(Use) प्रयोजनं, उपयोगः. —
(Profit) फलं, हितं, लाभः, साफल्यं,अर्थः. —
(Aid) उपकारः.
ROOTS:
प्रयोजनंउपयोगफलंहितंलाभसाफल्यंअर्थउपकार