अभिख्या [abhikhyā] 2 P. Ved.
To see, perceive, view.
To be gracious, look graciously. -Caus. (˚ख्या...ख्यापयति) To tell, declare, make known, proclaim; कलहकण्टक इत्यभिख्यापिताख्यः
[Dk.136;171;] [Ms.8.25,9.262.] अभिख्या [abhikhyā] a. a. [कर्तरि क्विप्] Going towards; well-known, celebrated.
-ख्या [ख्या-अङ्]
(a) Splendour, beauty, lustre; काप्यभिख्या तयोरासीद् व्रजतोः शुद्धवेषयोः
[R.1.46;] सूर्यापाये न खलु कमलं पुष्यति स्वामभिख्याम्
[Me.82;] [Ku.1.43;] 7.18. (b) A gracious look; अभिख्यानो मघवन्नाधमानान्
[Rv.1.112.1.] (c) Look, view, appearance, aspect (Ved.).
Telling, declaring.
Calling, addressing.
A name, appellation.
A word, synonym.
Fame, glory; notoriety (in a bad sense); greatness (माहात्म्यम्).
Intellect (Nir.). अभिख्या-कीर्ति-माहा- त्म्यनामशोभास्वपि स्त्रियाम्
[Nm.]