|
न. वि. फूल . शेजेवरी अरळ सुकलें . - ह ३० . २७ . सैल ; ढिलें ( बोचकें , गाठोडें . ) अव्यवस्थित बसविलेलें ; नीट , सरळ नव्हे ; वेडेवांकडें ; अयोग्य बसविलेलें ( धोंडा , खांब , तुळई . ) ( गो . ) मऊ झालेलें . - क्रिवि . ( अल्लाद या अर्थी ) उंच होवोनि ऊर्ध्व हस्तें । अरळ कळिका तोडिल्या - ह . १७ . १०९ . [ का . अरळु = फुलणें ; फूल ] - वि . ( ल . ) नाजूक , मृदु . शय्या घालुनी एकांती । अरळ सुमनांची निगुति । - एरुस्व ३ . २६ अरवार ; अरुवार , अरुवाळ , पहा . अनिश्चित ; घोटाळ्याचें ; घालमेलीचें ; मोघम , पिळपिळीत . ( बोलणें , भाषण ). अव्यवस्थित ; ढिलाईची ; मंदीची ( वागणूक , उद्योगधंदा . ) - क्रिवि . ढिलाईनें ; सैलपणानें ; सरळ नव्हे ( बांधणें ); अयोग्यरीतीनें ( बसविणें , लावणें , रोवणें ); सैल ; विस्कळित ( रचणें , ठेवणें , ) मोघम ; पिळपिळितपणें ( बोलणें , करणें . ) [ अरळ + तरळ ]
|