तमाखुः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  ताम्रकुट्टस्य पर्णैः विनिर्मितः जलयुक्तः पदार्थः यः धूपनेत्रे प्रज्वाल्य तस्य धूम्रपानं कुर्वन्ति।   Ex. तमाखोः पानं स्वास्थ्यार्थे हानिकारकः अस्ति।

HYPONYMY:

तमाखुनालिः

ONTOLOGY:

खाद्य (Edible) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

asm ধপাত

bd थांखु

ben তামাক

guj તમાકુ

hin तंबाकू

kan ತಂಬಾಕು

kas تَموکھ

kok तंबाकू

mar तंबाखू

nep तमाखु

ori ତମ୍ବାଖୁ

pan ਬੀੜੀ

tel పొగాకు

urd تمباکو

 noun  धूम्रनलिकादिभिः पेयमानः कर्करेण सह भक्ष्यमाणः पदार्थः।   Ex. सः तमाखुम् अत्ति।

HOLO COMPONENT OBJECT:

ताम्रकूटः

HYPONYMY:

तमाखुः

ONTOLOGY:

खाद्य (Edible) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben তামাক

hin तंबाकू

kas تَمٲکھ پٔتٕر

mar तंबाखू

mni ꯍꯤꯗꯥꯛ꯭ꯃꯅꯥ

ori ତମ୍ବାଖୁ

pan ਜਰਦਾ

tel తంబాకు

urd سرتی , تمباکو

 noun  तमालपत्रस्य चूर्णितं रूपं यत् धूम्रनलिकायां संस्थाप्य सेव्यते ।   Ex. मनोहरः तमाखुं पिबति ।

ONTOLOGY:

खाद्य (Edible) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

धूमपानः

Wordnet:

ben শুকনো তামাক

guj સુલ્ફો

hin सुलफा

pan ਸੁਲਫਾ

urd سُلفا