धी [dhī] 4 Ā (धीयते)
To disregard, disrespect.
To propitiate.
To hold, contain.
To accomplish, fulfil.
धीः [dhīḥ] [ध्यै भावे क्विप् संप्रसारणं च]
(a) Intellect, understanding; धियः समग्रैः स गुणैरुदारधीः
[R.3.3;] cf. कुधी, सुधी &c. धियो यो नः प्रचोदयात् Gāyatrimantra; तत्राज्ञानं धिया नश्येदाभासात्तु घटः स्फुरेत्
[Vedāntasāra.] (b) Mind; दुष्टधी wicked-minded; स्थितधीः किं प्रभाषेत
[Bg.2.54;] [R.3.3.] Idea, imagination, fancy, conception; न धियां पथि वर्तसे
[Ku.6.22;] ध्यायन्ति चान्यं धिया
[Pt.136.] A thought, intention, purpose, propensity; इमामहं वेद न तावकीं धियम्
[Ki.1.37.] Devotion, prayer.
A sacrifice.
Knowledge, science.
(in Horoscope) The fifth house from the लग्न. -Comp.
-इन्द्रियम् an organ of perception (= ज्ञानेन्द्रिय q. v.; मनः कर्णस्तथा नेत्रं रसना च त्वचा सह । नासिका चेति षट् तानि धीन्द्रियाणि प्रचक्षते ॥
-गुणाः (pl.) intellectual qualities: they are: शुश्रूषा श्रवणं चैव ग्रहणं धारणं तथा । ऊहापोहोऽर्थविज्ञानं तत्त्वज्ञानं च धीगुणाः ॥ Kāmandaka. (sing.) (नमो) अखिलधीगुणाय
[Bhāg.8.3.28.] -पतिः (धियांपतिः) Bṛihaspati, the preceptor of the gods.
-मन्त्रिन् m. m.,
सचिवः a minister for counsel (opp. कर्मसचिव 'a minister for action or execution').
a wise or prudent adviser.
-विभ्रमः hallucination.
-शक्तिः f. f. intelletual quality or faculty.
-सखः a counsellor, adviser, minister.