|
वि. चांगला ; सदगुणी ; योग्य ; चांगल्या स्वभावाचा . चिकित्सक भला भला म्हणुनि फार वाखाणिला । - केका ४४ सभ्य ; पतवाला ; अब्रूदार ; चांगल्या मान्यतेचा , नांवाचा . ( काव्य . ) बरा . घावु भला होये । - वैद्यक ७६ . जसा असावा तसा ; योग्य गुणाचा , परिणामाचा ; प्रशंसेस पात्र ; नामी ; उत्कृष्ट ; उमदा ; भव्य . आज भला पाऊस पडला . मोठा ; सपाटा . इतक्यांत शेजारच्या वारुळांतून एक भला मोठा नाग निघून ... ( व . ल . ) श्रीमंत . ( व . ) मोठा ; पुष्कळ . हा भला खाबबोका आहे . - उद्गा . शाबास ; भले . वत्सा ! भला ! जयपद नारायण सखा नरा ! हो रे ! - मोभीष्म ४ . २४ . [ सं . भद्रक ; प्रा . भल्लओ ; अप . भल्लउ ; हिं . ] म्ह भले भले करुन भागली व देवपूजेला लागली . ०घेणें सक्रि . सपाटून मारणें ; निंदणें . भलें घेऊन फिरणें , पुसणें , विचारणें लुबरेपणानें समदूःखी , मायाळू असणें ; लचाळपणें दुसर्याच्या कल्याणाबद्दल काळजी बाळगणें . माझें भलें कां घेऊन फिरतोस ! भला बुरा वि . चांगला अथवा वाईट . तुक सकळाचें गोविंदाचें हातीं । कोण कोण गति भलीबुरी । [ हिं . ] ०माणूस पु. अब्रूचा , प्रामाणिक , सभ्य , मनुष्य . ( व ) श्रीमंत , चांगला मनुष्य . भला , इकी , यकी , भलाई - स्त्री . चांगुलपणा ; सुजनता ; सात्विकता ; स्वभावाचें मृदुत्व , कोमलता . मोठेपणा . भली भलाई कर पण कांही अधर्ममार्गी शिरुं नको । - अफला ६० . सन्मान्य प्रसिद्धि ; कीर्ति . ( क्रि० मिळणें ; मिळवणें ). ०ईबुराई स्त्री. चांगलेपणा किंवा वाईटपणा ; बरेवाईटपणा . [ हिं . ] भलावण , भलामण स्त्री . अब्रूपत्र ; आपले ओळखीच्या पत असलेल्या माणसावर एखाद्यास गरज असलेली रक्कम देण्याविषयीं दिलेली चिठ्ठी ; वरात . ओळखीचें पत्र ; शिफारसपत्र . आश्रय ; मेहेरबानी ; शिफारस . [ भला ] ०वणपत्र न. एक मनुष्य दुसर्या मनुष्यास उधारी देण्याविषयीं अखत्यार देतो तो लेख . ०वणी स्त्री. ( गुज . ) शिफारस . भलीबरी स्त्री . चांगलें व वाईट वर्तन ; पत ( मनुष्याचें ); चांगलेपणा व वाईटपणा ( स्थल , धंदा इ० कांचा ). [ हिं . ] भली भलाई , भली भलाय , भलीभलायकी - स्त्री . चांगलेपणा ; सदगुण ; सदाचरण ; स्वभावाचा चांगुलपणा . कीर्ति ; सामान्य प्रसिद्धि , लौकिक ; प्रशंसा . खुशालीची हकीकत ; आरोग्य ; चालू काम , परिस्थिति यांची बातमी . [ हिं . ] भलें - उद्गा . खाशी ! नामी ! चांगलें ? शाबास ! भलें स्मरण जाहलें समयिं कंसदासीकरें । - केका ३७ . भलेबाप - उद्गा . उत्तेजन , स्तुति याविषयीं उद्गगार . भले लोक - पु . राजे , सरदार इ० कांचे पदरीं जे मानकरी , शिपाई , शिलेदार इ० लोक असतात ते . भलरी , भलेरी - स्त्री . समुदायानें कष्टाचें काम करीत असलेल्या मनुष्यांनीं तें हलकें जावें म्हणून गाणें म्हणणें , एकमेकांस हाक मारणें व उत्तेजन देणें ; भले रे दादा ! भले रे भाई ! इ० उत्तेजनपर शब्द . ( माण . ) काढणीच्या वेळचें गीत ; शेतकामें करण्यास उल्हास येण्यासाठीं गाण्याचें गीत ( क्रि० घालणें ). जोरदार व न खळणारा यत्न ; कष्टाचें काम ; झपाट्याची एकसारखी ओढ , धावें , नेट , ताण , दम . ( क्रि० लावणें ; घालणें ). कृत्रिम , तोंडपुजेपणाची , मूर्खपणाची वाखाणणी ; गाणें इ० कलेचे मर्म न जाणतां , तें उत्तम नसतां त्याची उगीच केलेली प्रशंसा ; अवास्तव स्तुति . [ भला + अरे ] भलोबा - पु . लडिवाळपणाचा शब्द ; चांगला , भला माणूस . [ भला + बा ]
|