मनस्विन्

{ manasvin }

A Sanskrit English Dictionary

मनस्—विन्  mfn.  mfn. full of mind or sense, intelligent, clever, wise, [TBr.] &c. &c.

ROOTS:

मनस् विन्

अ-मन्°   in high spirits, cheerful, glad (), [R.]

ROOTS:

अ मन्°

   fixing the mind attentive, [W.]
मनस्—विन्  m.  m. the fabulous animal called शरभ, [L.]

ROOTS:

मनस् विन्

    N. of a नाग, [Lalit.]
   of a son of देवल, [VP.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

मनस्विन् [manasvin] a.  a. [प्रशस्तं मनः अस्त्यस्य विनि]
   Wise, intelligent, clever, high-souled, high-minded; तया मेने मनस्विन्या लक्ष्म्या च वसुधाधिपः [R.1.32;] [Pt.2.12;] विपक्त्रिमज्ञानगति- र्मनस्वी [Bk.1.1.]
   Attentive.
   Steady-minded, resolute, determined; [Ku.5.6;] मनस्वी कार्यार्थी न गणयति दुःखं न च सुखम् [Bh.2.81.] -m. The fabulous animal called Śarabha.
   नी A high-minded or proud woman; मनस्विनीमानविघातदक्षम् [Ku.3.32;] [M.1.2;] [V.3.5.]
   A wise or virtuous woman.
  N. N. of Durgā.
  N. N. of the mother of the moon.

Shabda-Sagara

मनस्विन्  mfn.  ( -स्वी-स्विनी-स्वि)
   1. Attentive, fixing the mind upon any thing.
   2. Intelligence, intellectual.
  f.  ( -स्विनी) A virtuous wife.
    E. मनस् the mind or heart, aff. विन् .

ROOTS:

मनस् विन् .

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

   See : चतुर, प्रफुल्ल, बुद्धिमत्