|
स्त्री. रखेली ; ठेवलेली स्त्री ; उपस्त्री . [ सं . रक्ष् = राखणें ]
स्त्री. भस्म ; जळल्यानंतर राहिलेला अवशेष ; रक्षा . तिसरा खिजमतगार , राख मग चौघांची एकच मौत । - ऐपो ३२४ . [ सं . रक्षा ] ( वाप्र . ) राख सावडणें , राख टाकणें - प्रेत जाळल्यानंतर ती राख भरून टाकणें . सामाशब्द - राखमंडळ - न . ( को . ) राखामंडळ ; राख पसरलेली जागा . रखमंडळ पहा .
०मीठ न. ( सोनारी धंदा ) मणी वगैरेस चुकून राहिलेल्या छिद्रांतून , भरलेली लाख बाहेर येऊं नये म्हणून राख व मीठ यांचें मिश्रण वाटून लावतात तें .
०रांगोळी स्त्री. पूर्ण निर्दळण ; नाश ; विध्वंस ; जाळून पोळून केलेला सत्यानाश ( देश , गांव , शेत , कुटुंब , काम यांचा ). ( क्रि० करणें ; होणें ) [ रांख + रांगोळी ]
०रांगोळी पूर्ण विध्वंस , नाश करणें .
करणें पूर्ण विध्वंस , नाश करणें .
०वड राखाडा राखाडी - स्त्री . १ राखेची रास , ढीग . २ राख विखुरलेली जागा . ३ ( कों . ) नुसती राख . [ राख ]
०वडा पु. राखुंडी . राखाड , राखाडी - स्त्री . राख . राखाडी - स्त्री . १ पसरलेली किंवा एकत्र ढीग केलेली सांचलेली राख . २ ( कों . ) ( सामा . ) राख ; रखा . राखामंडळ - न . राखमंडळ पहा . राखुंडा - पु . राखेचा ढीग ; राखेची खळी . - वि . ओठ तुटलेला ( मनुष्य ). राखोंडें पहा . राखुंडी - स्त्री . १ गोवरीच्या राखेचा ढेपसा . २ ( ल . ) करपून काळा झालेला भात , भाकरी इ० [ राखुंडा ] राखोटी - स्त्री . राख . राखोंडा - पु . राखुंडा . राखोंडा , राखोडा - वि . राखेप्रमाणें रुक्ष , निकस , भरभरीत ( जमीन , बुरूम , पीठ , विशिष्ट चूर्णे ) [ राख ] राखोंडी - स्त्री . १ राखुंडी अर्थ १ पहा . २ ( ल . ) नाश . झाली रत्नाची राखोंडी । - एभा ११ . ५५४ . राखोंडें - वि . प्र . रावखंडें ; जन्मतःच ओठ तुटकें ( मूल ). मुकें बधीर राखोंडें । - दा ३ . ६ . ४१ .
|