लढणे

मराठी पर्यायी शब्दकोश

क्रि.  झुंझ करणे , द्वंद्व करणे , युद्ध करणे ;
क्रि.  चढाओढ करणे , झगडणे , टक्कर देणे , स्पर्धा करणे .

मराठी (Marathi) WN

verb  प्रतिस्पर्ध्यावर मात करण्यासाठी त्याच्याशी शस्त्रांनी मारामारी करणे   Ex. तात्या टोपे इंग्रजांशी शेवटपर्यंत लढले

HYPERNYMY:

काम करणे

ONTOLOGY:

प्रतिस्पर्धासूचक (Competition) ➜ कर्मसूचक क्रिया (Verb of Action) ➜ क्रिया (Verb)

SYNONYM:

युद्ध करणे लढाई करणे झुंजणे झुंज देणे दोन हात करणे सामना देणे

Wordnet:

asm যুদ্ধ কৰা

bd दावहा नां

ben যুদ্ধ করা

guj યુદ્ધ કરવું

hin युद्ध करना

kan ಯುದ್ಧ ಮಾಡು

kas جنٛگ

kok झुज करप

mal യുദ്ധം ചെയ്യുക

mni ꯂꯥꯟ꯭ꯁꯣꯛꯅꯕ

nep युद्ध गर्नु

ori ଯୁଦ୍ଧ କରିବା

pan ਯੁੱਧ ਕਰਨਾ

san युध्

tam எதிர்த்துப் போராடு

tel యుద్ధంచేయు

urd جنگ کرنا , لڑنا , جوجھنا , جدوجہدکرنا

verb  एखाद्या अधिकार इत्यादीच्या प्राप्तीसाठी किंवा गोष्ट इत्यादी टिकवून ठेवण्यासाठी लागून राहणे   Ex. तो मानवाधिकारासाठी लढत आहे.

HYPERNYMY:

काम करणे

ONTOLOGY:

कर्मसूचक क्रिया (Verb of Action) ➜ क्रिया (Verb)

SYNONYM:

लढा देणे

Wordnet:

bd नां

guj લડવું

kas لَڑٲیۍ کَرٕنۍ , لَڑُن

kok झुजप

pan ਲੜਣਾ

tel కలుగ చేయు

urd لڑنا , لڑائی کرنا , جدو جہد کرنا

verb  मनाविरुद्ध किंवा नको असतानादेखील एखाद्या गोष्टीचा सामना करणे किंवा त्या गोष्टीने त्रस्त असणे   Ex. आज तो कित्येक वर्षे ह्या रोगाशी लढत आहे.

HYPERNYMY:

असणे

SYNONYM:

संघर्ष करणे झुंज देणे झुंजणे

Wordnet:

ben লড়াই করা

guj લડવું

kan ಯುದ್ಧಮಾಡು

kas تکلیٖف تُلٕنۍ

tam போரிட்டுக் கொண்டே இரு

tel యుద్ధంచేయు

urd جوجھنا , لڑائی کرنا

See : झुंजत, स्पर्धा करणे, लढाई

महाराष्ट्र शब्दकोश

अ.क्रि.  
युद्ध करणे ; झुंझ करणे ; द्वंद्व करणे .
झगडणे ; भांडणे ; तंटा करणे .
( ल . ) स्पर्धा करणे ; चढाओढ करणे ; टक्कर मारणे . [ हिं . लडना ] ( वाप्र . ) लढून पडणे - मोठ्या औत्सुक्याने , उत्कंठेने एखाद्यावर झटून पडणे ; तुटून पडणे . लढत - स्त्री . युद्ध ; झुंज ; झगडा ( क्रि० लागणे ; चालणे ; होणे ). लढा अर्थ १ पहा . [ लढणे ] लढता - वि .
लढाऊ ; युद्धकुशल ; लढवई पहा . शिंदे यांची फौज एवढी , लढती , तिची ही गत . - भाब ७५ .
लढवय्या ; लढणारा .; योद्धा . लढवय्या - पु . लढाण्यांत हुशार असलेला मनुष्य ; योद्धा ; वीर . [ हिं . ] लढवई , लढवाई - वि .
झुंजार ; रणधीर ; रणशूर .
लढाईस योग्य ( मनुष्य , घोडा , जहाज , रथ , शस्त्र ). [ हिं . ] लढविणे - सक्रि .
झुंजावयास लावणे .
बरोबरी , स्पर्धा करण्यास लावणे . हे पागोटे त्या पागोट्याशी लढवून पाहिले परंतु लढत नाही .
चालविणे ; करणे ; योजणे ; उपयोग करणे ( मसलत , शक्कल , युक्ति , यत्न , तजवीज , साधने ). लढा - पु .
भांडण ; वाद ; तंटा ; वादाचा विषय , भूमि . ( क्रि० लागणे ; चालणे ; असणे ; होणे ; राहणे व तोडणे ; चुकविणे ).
प्रतिबंध ; अडथळा ; निरोध ; हरकत ; निग्रह करणारे , आड येणारे , गति कुंठित करणारे कारण . त्या कागदावर घोटणी नाही म्हणून रेघ ओडतांना मध्ये लढा लागतो .
( शब्दशः व ल . ) गुंता ; गुताडा ; गुरफटा . लढाई - स्त्री .
भांडण , तंटा करणे .
सामना ; रण , संग्राम .
युद्ध ; युद्धसंसार . [ हिं . लडाई ] ( वाप्र . )
०जिंकणे   लढाईत जय मिळविणे ; विजयी होणे . लढाऊ वि . लढण्यास योग्य ( मनुष्य , पशु , जहाज इ० ). [ हिं . लडाऊ ]
०गलबत   जहाज न . लष्करी जहाज .