शान्तिः [śāntiḥ] f. f. [शम्-क्तिन्]
Pacification, allayment, alleviation, removal; अध्वरविघातशान्तये
[R.11.1,62.] Calmness, tranquillity, quiet, ease, rest, repose; स्मर संस्मृत्य न शान्तिरस्ति मे
[Ku.4.17;] शान्तिः कुतस्तस्य भुजङ्गशत्रोः
[Māl.6.1;] यत् किंचिद् वस्तु संप्राप्य स्वल्पं वा यदि वा वहु । या तुष्टि- र्जायते चित्ते सा शान्तिः कथ्यते बुधैः ॥
[Padma P.] Cessation of hostility; सर्पस्य शान्तिः कुटिलस्य मैत्री विधातृसृष्टौ न हि दृष्टपूर्वा
[Bv.1.125.] Cessation, stop.
Absence of passion, quietism, complete indifference to all worldly enjoyments; तदुपहितकुटुम्बः शांन्तिमार्गोत्सुकोऽभूत्
[R.7.71.] Consolation, solace.
Settlement of differences, reconciliation.
Satisfaction of hunger.
An expiatory rite, a propitiatory rite for averting evil; शान्तयश्चापि वर्धन्तां यथाकल्पं यथाविधि
[Rām.1.8.16.] Good fortune, felicity, auspiciousness.
Exculpation or absolution from blame.
Preservation.
N. N. of Durgā.
Destruction, end, death. -Comp.
-उदम्, -उदकम्, -जलम् soothing or propitiatory water; अहमपि वैतानिकं शान्त्युदकमस्यै गौतमीहस्ते विसर्जयिष्यामि
[Ś.3.] -कर, -कारिन् a. a. soothing, pacifying.
-कर्मन् any action of averting evil.
-गृहम् a room for rest or retirement.
-मार्गः the life peaceful and leading to मोक्ष; तदुपहितकुटुम्बः शान्तिमार्गोत्सुकोऽभूत्
[R.7.71.] -वाचनम् reciting of a text for averting evil.
-सलिलम् propitiatory water.
-होमः a sacrifice or burnt offering to avert or remove an evil; सावित्राञ्छान्तिहोमांश्च कुर्यात् पर्वसु नित्यशः
[Ms. 4.15.]