|
पु. करुणरस पहा . पु. पारा ; पारद धातु . ०कापूर पु. पारायुक्त पांढरा कापूर अगर कापराचा गंधक , पारा , मीठ इ० शीं केलेला संयोग , मिश्रण ; एक औषधीपदार्थ . [ सं . रसकर्पूर ] चव ; रुची ; स्वाद ; जिव्हेनें खारट , तुरट , गोड इ० जो पदार्थाचा धर्म समजतो तो . सुरभिदुग्धपान रस मजला समजे । - मोअनु २ . ७ . ०पुष्प न. पार्याचा एक संयुक्त पदार्थ . - पदाव १७२ . [ सं . ] चीक ; द्रव ; पान , फूल , फळ इ० तील पातळ अंश . ०राज पु. एक औषध ; मौक्तिक , प्रवाळ , पारा , सोनें , चांदी , अभ्रक , कांतलोह , वंग या सर्वांची भस्में समभाग घेऊन त्यास गुळवेलीच्या रसाच्या आणि शतावरीच्या रसाच्या सात सात भावना दिलेलें रसायन . हें उरक्षतनाशक व कामोद्दीपक आहे . [ सं . ] ऊंस , आंबा यांतून निघणारा द्रवपदार्थ . ०रीति स्त्री. रासायनिक पद्धत . जैसा रसरीति मरतां । राखिला विषें । - ज्ञा १८ . १६३ . अर्क . ०रुप न. रसायन रुप . मृतें लोहें होती । ते रसरुपें जिती । जळोनी इंधनें येती । वन्हिदशे । - अमृ ३ . ५ . [ रस + रुप ] अन्नाचें रक्त व्हावयापूर्वीचें रुपांतर ; शरीरांतील ज्या अन्नापासून रक्त व घाम बनतो ती अन्नाची अवस्था . धातूचें द्रवरुप ; कोणत्याहि धातूचा वितळून केलेला द्रवपदार्थ ; सोनें , चांदी इ० ची अग्निसंयोगानें झालेली द्रवरुप स्थिति . ०शुद्धि स्त्री. पारा शुद्ध करणें , मारणें . ०सिंदूर पु. एक रासायनिक औषध ; मात्रा . ( पारा , गंधक व नवसागर यांपासून केलेली ) [ सं . ] ( साहित्य ) अंतःकरणाच्या वृत्तीचें कांहीं कारणानें उद्दीपन होतें आणि त्या उद्दीपित झालेल्या वृत्तीच्या अनुभवानें किंवा अवलोकनानें अनुरुप विचार प्रकट करण्याची प्रेरणा होते तिला रस म्हणतात . रस नऊ आहेत - शृंगार , वीर , करुण , अदभुत , हास्य , भयानक , बीभत्स , रौद्र व शांत . तैं नवरससुधाब्धीचा । थावो लाभे । - ज्ञा १० . ७ . ०सिद्धि स्त्री. ( ल . ) गोडी ; आवड ; राम ; मनोरमता ; मोहकता ( प्रसंग , साहित्य , भाषण , व्यापार इ० तील . ) वचनांत कांहीं , रस नाहि पांही । - लीलावती . प्रीति ; प्रेम ; अनुराग . रसायन शास्त्राचें ज्ञान . कस ; योग्यता . ऐसियांचा कोण मानितो विश्वास । निवडे तो रस घाई डाई - तुगा ३३६२ . किमया ; रासायनिक गुणांची निर्मिती करण्याची कला अवगत असणें . रसांजन - न . डोळ्यांत घालण्याचें एक औषध ; पितळभस्म , दारुहळद , बकरीचें दूध व भांग यांचें मिश्रण आटवून केलेलें अंजन . नेत्रीं रसांजनाचें अंजन । [ सं . रस + अंजन ] रसायण , न . न . पारद , गंधक इ० कांचा रांधा करुन केलेल्या मात्रा . भस्में व इतर औषधें , पै रसायनें तै गोडें । जैं आरोग्य देहीं । - ज्ञा १० . १७० . खाणींतील मीठ ; खनिजक्षार ; ( गंधक , मोर्दूत इ० ). पारा . रसज्ञ , सिद्धपुरुषानें तयार केलेलें अमृत . रससिद्धि , धातुपरिवर्तनविद्या ; किमया . पुरुषाचें वीर्य किंवा रेत . ( रसायनक्रिया करतांना फार चपळाई लागते यावरुन ल . ) अत्यंत निकड ; नेट ( क्रि० लावण ; लागणें ). विष . ( कु . ) रस ; शिकरण . केळ्याचें रसायन . [ सं . रसायन ] उत्तेजक द्रव्य ( तेल , मसाला , साखर , मीठ इ० ) ( संस्कृतमध्यें असे अनेक प्रतिशब्द या शब्दाला आहेत ). पाणी . तरी नुरोनि वेगळेंपण । रसीं भजिन्नलें लवण । - ज्ञा १७ . १८ . ०क्रिया कार्य - न . पृथ्वीवरील पदार्थांच्या घटनेंत होणार्या फरकांविषयीं ज्या शास्त्रांत सांगितलें आहे तें शास्त्र ; यांत धातु व अधातु यांच्या संयोग - वियोगाचें विवेचन केलेलें असतें . ( इं . ) केमिस्ट्री . रसायनाकर्षण रसायनप्रीति - नस्त्री . विजातीय परमाणु ज्या शक्तीनें एकत्रित होतात ती शक्ति . ( इं . ) केमिकल अट्रॅक्शन - अॅफिनिटी . दूध . कथा सुरभिंचा रस स्वहित पुष्कळ स्वादुहि । - केका . दोन किंवा अधिक तत्त्वांस एकत्र करुन नवीन पदार्थ उत्पन्न करणारी आणि त्या नव्या पदार्थांतल्या तत्त्वांस पुन्हां निराळें होऊं न देणारी शक्ति . रसायनी औषध - न . खनिज औषध . रसीं उतरणें - क्रि . हात , पाय इ० अवयव सुजणें ; फुगणें ( घोड्याचें ) रसौषध - न . रासायनिक औषध . जैसें रसौषध खरें । आपुलें काज करुनि पुरें । - ज्ञा १८ . १०७९ . रसायन ; औषध . पैं कळांतर गांठी बांधिजे । मग पुढिलांचें काज कीजे । पूजा घेऊनि रसु दीजे । पीडितांसी - ज्ञा १७ . २८७ . नारळाच्या रसांत गूळ मिळवून तयार केलेलें पातळ पेय . [ सं . ] सामाशब्द - ०कस पु. १ रसज्ञता . - शर . २ रसाचा कस ; रंग ; बहार ; गोडी . ( क्रि० जाणें ; घेणें ). भोग आतां रसकस घे बरी ही संधी सापडली । - प्रला १९९ . [ रस + कसणें ] ०केळी स्त्री. ( महानु . ) रसकेलि ; नवरसाची क्रीडा . जेही रसकेळि खेळति मनें । कळाविदांची . - भाए २७२ . [ सं . रस + केलि = क्रीडा ] ०गुल्ला गोल्ला - पु . ( व . ) एक बंगाली गोड खाद्य पदार्थ ; एक प्रकारची मिठाई . ०द पु. मेघ . [ सं . ] ०पूजा स्त्री. औषधाबद्दलची किंमत ; वैद्याची फी . रसपूजा धरोनि पोटीं । वैद्य औषधांच्या सोडी गांठी । - एभा ११ . १०४४ . ०बाळ बाळी बेळी बेळ - स्त्री . केळ्याची एक जात ( सोनकेळ्याप्रमाणें ). [ रस + का . बाळे = केळ ; का . रसबाळे ] ०भंग पु. गोडी जाणें ; काव्यग्रंथ गानादिसंबंधीं वाचकश्रोत्यांचा विरस . बेरंग ; सौंदर्यनाश . उत्साह , उमेद , यांवर विरजण पडणें . [ सं . ] ०भरित वि. रसानें युक्त अगर भरलेलें ; रसपूर्ण ; ( फळ इ० ). ( ल . ) चटकदार ; गोड ; मनोरंजक ; सुंदर ( भाषण , वर्णन इ० ). [ सं . ] ०भरु वि. रसानें भरलेला ( फलादि पदार्थ ); रसपूर्ण ; रसाळ . [ रस + भरणें ] ०भावना स्त्री. पुटें देण्याची रीत ; किमयेची रीत . परी मात्रेचेनि मापें । दिव्यौषध जैसें घेपे । कां कथिलाचें कीजे रुपें । रसभावनी । - ज्ञा १८ . ७७४ . ०भोजन न. ज्या जेवणांत आंबरस हें मुख्य पक्वान्न आहे असें जेवण . ०मय वि. ( रसपूर्ण ) जलमय . अद्वयानंदस्पर्शे । दिठी रसमय जाली असे । ते अश्रु नव्हती जैसें । द्र्वत्वचि - ज्ञा १८ . १६०४ . ०रंग पु. मकरसंक्रांतीचे दिवशीं कुंकु आणि गूळ हीं दोन पात्रांत भरुन ब्राह्मणांस , सुवासनीस देतात तो ; संक्रातीचें हळदीकुंकू . [ रस आणि रंग ] ०राय पु. ( महानु . ) शृंगाररस . निर्यास गेलें । रसरायाचें । - भाए ९९ . ०वडी स्त्री. तोंडीलावण्याकरितां मसाल्याच्या रसानें युक्त हरभर्याच्या पिठाच्या वड्या करतात त्या ; पाटवडी . ०वंती स्त्री. १ ( प्र . ) रसवती ; वाणी ; वाचा ( रसाचें अधिष्ठान मानली जाणारी ); वक्तृत्व . गोड भाषण . जीभ . एक वनस्पति . ०वांगें न. मसालेदार रसानें युक्त असें शिजवून तयार केलेलें सगळें वांगें ; भरलेलें वांगें ( भाजी ). ०वान वि. रसभरित - युक्त - पूर्ण . चवदार ; स्वादिष्ट ; मिष्ट . [ सं . ] ०विक्रय पु. ( तेल , मीठ , लोणी , साखर , दुध , तूप , इ० ) रसाळ , पोषक पदार्थांची विक्री . शास्त्रांत हा दोष मानला आहे . [ सं . ] ०वृत्ति स्त्री. शृंगारादिक रसभाव . ( क्रि० प्रकट करणें ). येथ विभूती प्रतिविभूती । प्रस्तुत अर्जुना सांगिजेती । ते विद्गदा रसवृत्ती । म्हणिपैल कथा । - ज्ञा १० . ४१ . ०सोय स्त्री. स्वयंपाक ; पक्वान्न . जैसी रांधवणी रससोय निकी । करुनियां मोले विकी । - ज्ञा २ . २५४ ; - अमृ ५ . ४३ . ०स्वादन न. स्त्रियांच्या शृंगारचेष्टांचें वगैरे वर्णन ऐकण्यामध्यें असलेली श्रद्धा , गोडी . हावभाव कटाक्षगुण । सुरतकाम निरुपण । तेथ ज्याचें श्रद्धा श्रवण । रसस्वाद त्या नांव - एभा ११ . ७०७ . ०ज्ञ वि. रस जाणणारा ; रसिक ; मर्मज्ञ . पुष्पाच्या मकरंदाचा रसज्ञ भ्रमरासारखा दुसरा कोणी नाहीं . योग्यता जाणणारा ; महत्त्व ओळखणारा . रस , भावना , वृत्ति ओळखणारा . [ सं . ] ०ज्ञता स्त्री. रस जाणण्याचा गुण , पात्रता . ०ज्ञतावात ज्ञानवात - स्त्रीपु . रस जाणण्याखेरीज बाकी सर्व इंद्रियांची ज्ञानशक्ति यांचा नाश करणारा वात . रसरसणें - अक्रि . रसानें पूर्ण भरुन असणें . ( अग्नि ) प्रज्वलित असणें ; धगधगणें ; प्रखरणें . तापणें ; जळजळीत असणें ; जळजळणें ( तापांत अंग , डोळे , उष्णतेनें पाणी , तवा इ० . ऐन तारुण्यांत , भर ज्वानींत असणें . भर - भरांत असणें ( देवी , गोवर , ज्या त्या हंगामांत उत्पन्न होणारे पदार्थ ) किंवा संतापानें . संजयो विस्मयें मानसीं । आहा करुनी रसरसी । म्हणे कैसे पा देवेसी । द्वंद्व यया - ज्ञा १४ . ४११ . [ रस ध्व . ] रसरसीत , शीत - वि . रसाळ ; रसपूर्ण . भर ज्वानीनें युक्त ; तारुण्यानें मुसमुसलेली . प्रखर ; प्रज्वलित ; तापून लाल झालेलें . पिवळा शब्दामध्यें पहा . रसा , रस्सा - पु १ पुष्कळ रस असलेली भाजी ; मसाला इ० घालून केलेलें पातळ तोंडीलावणें ( बटाटा इ० चें ). २ मांसाचें कालवण . [ सं . ] रसाधिपति - पु . वरुण . [ सं . ] रसाभास - पु . कृत्रिम , खोटी भावना ; अनुचितपणें प्रवृत्त केलेला रस . उदा० पशुपक्ष्यादिकांचा शृंगार वर्णन करणें . हा शृंगाररसाभास झाला . अशा तर्हेचें काव्य अगर नाटक . स्थायीभाव नांवाखालीं येणार्या अष्टरसांपैकीं एकाचें केलेलें खोटें आविष्करण ; अशा रसाचें ( काव्य , नाट्य रुपानें ) केलेलें दिग्दर्शन . कांहीं खोट्या बतावणीनें खरी भावना दडवून ठेवणें . [ सं . ] रसाल , ळ - वि . रसभरित ; ज्यामध्यें रस पुष्कळ आहे असा ( फलादि पदार्थ ). रसयुक्त ; मधुर ; गोड . केळीचें दळवाडें । हळू पोकळ आवडे । परि फळोनिया गाढें । रसाळ जैसें । - ज्ञा १३ . २१२ . चटकदार ; मनोरंजक ; आवडेलसें ( भाषण ). आतां टाकून बहुत शब्दजाळ । बोले रामकथा रसाळ । बरका फणस यास दुसरें नांव . गमतीचें ; विनोदी ; हास्यजनक ( भाषण . ) खमंग ; चांगलें ; मुरलेलें ; चमचमीत ( पाक , लोणचें , ओला पदार्थ ) रसिक ; रसज्ञ . तूं सांग तो वर तुला रुचला रसाळे । - नल ९१ . रसाळी - स्त्री . ( व . ) आंबरसाचें जेवण . अंबादासपंत खाड्याच्या येथें दरवर्षी एक रसाळी होते . ( कों . ) उंसाच्या चरकाचें खालचें लांकूड , काठवट . रसिक - वि . मर्मज्ञ ; गान , काव्य इ० रसावर विशेष प्रीति असून त्यांतील मर्म जाणतो तो ; सह्रदय . थट्टा - मस्करी , भाषण इ० द्वारा दुसर्याच्या आणि आपल्या अंतःकरणप्रवृत्तीस विनोद उत्पन्न करील असा . गमत्या ; विनोदी . भावनाप्रधान . चवदार ; स्वादिष्ट ; मधुर . ( ल . ) ( काव्य ) आल्हाददायक ; सुखोत्पादक . [ सं . ] रसिकत्व - न . माधुर्य . रसिकता . - ज्ञा १८ . ३४७ . रसिक रसीला - वि . रसाचा खरा खरा भोक्ता ; इष्कबाज . [ रसिक + हिं . रसीला = रसदार ] रसोत्पत्ति - स्त्री . रसाची उत्पत्ति , निर्मिति . विनोद ; हास्य ; करमणूक . [ सं . ]
|