३४८०.
पांडवांचे गृहीं जाण । असंख्य जेविले ब्राम्हण । धर्माचें विस्मित मन । संख्येलागीं ॥१॥
तें कळलें वैकुंठा । निर्मिली तेव्हां घंटा । तेव्हां ते गर्जे देखा । संख्या नाद ॥२॥
तेथें व्यास देवाचा सुत । शुकदेव अवधूत । ब्राम्हण शेष व्हावे प्राप्त । म्हणोनि येतां जाहला ॥३॥
रात्रसमयीं सुखी एकीं । शीत घातलें मुखीं । घंटानाद सकळिकीं । ऐकिला कानीं ॥४॥
कृष्ण पाहे ध्यानीं । शुक्रदेव आणिला धुंडोनी । पूजा नमस्कार करुनी । गेलासे वना ॥५॥
एका जनार्दनीं जाण । धर्मे केला प्रश्न । तोचि सखा श्रीकृष्ण । सांगतसे ॥६॥