( १)
कडकडशब्दे स्तंभहि कडकडला ।
नरहरी तव रव दुर्धर भयानकी उठला ।
थरथर कंपित धरणी दिग्गजा पळ सुटला ।
तडतडि अंडकटाह मेरुहि डगमगला ॥१॥
जयदेव जयदेव जय नरहरी विष्णो , श्री नरहरि विष्णो ।
निजभक्ता सुखकारी , असुरांते भयकारी प्रसीदप्रभ विष्णो ॥धृ . ॥
जनके प्रह्रादासी अति पीडा करितां ।
प्रकटसि भक्तकृपाळू स्तंभिच अवचिता ।
स्थावर जंगम व्यापक समान जी समता ।
वेदप्रणीत दाविसि सत्यचि ब्रह्मतता ॥२॥
जडतनुत्रयाद्यहं जड हिरण्यकशिपूला ।
संधिनखे विदारुनि दुर्घट मारियला ।
प्रसन्न सम्यग्ज्ञाने निज प्रह्रादाला ।
अमरचि करिसी मौनी वंदित चरणाला ॥३॥
( २)
प्रेमानंदे करितो आरती । तारी दीनाला ॥१॥
आरती ही तुजला नरहरी । आरती ही ॥धृ . ॥
प्रल्हादाते छळिता प्रगटसी । फोडुनी स्तंभाला ॥२॥
स्थावर जंगम व्यापक आहे । दावसि हे रिपुला ॥३॥
कनकशिपू वधुनी सत्वरी । तारिसि दासाला ॥४॥
विठ्ठलसुत बलवत्कवि विनवी । रक्षि विभो मजला ॥५॥
( ३)
हरिभक्त देखोनी दुःखदुर्जना ।
चांडाळ ते पापी देखो न शकती सज्जना ।
प्रल्हाद गांजिला केली यातना ।
पाहवेना साहवेन देवा राहवेना ॥१॥
जयदेव जयदेव जय सिंहवदना ।
आरती ओवाळूं सेवक सुखशयना ॥धृ . ॥
तटतटिला स्तंभ कडकडिल्या ज्वाळा ।
तडतडिल्या पडिल्या नक्षत्र माळा ।
घडघडिले पर्वत कल्पान्त वेळा ।
थोर हलकल्लोळ झाला विधी गोळा ॥२॥
पिंगट जटा जिव्हा कडकडिल्या दाढा ।
धगधगले लोचन गडगडिला गाढा ।
खणखणितो शस्त्रे वोढ्यावरि वोढा ।
पछाडिले रजनीचोर केलासे रगडा ॥३॥
चरचरचर उदर फाडी विभांडी ।
तर आंतर माळा वोढोनी काढी ।
थरथर पोटी आवेश क्रोध भडाडी ।
भक्त प्रल्हादा जवळी वोढी ॥४॥
देव भक्ताम्चा कैवारी साचा ।
गजागंडस्थळी चपेट सिंहाचा ।
तो हा नरकेसरी न बोलवे वाचा ।
सौम्य झाला नरहरी स्वामी दासाचा ॥५॥