अहं युगानां च कृतं धीराणां देवलोऽसितः ।
द्वैपायनोऽस्मि व्यासानां कवीनां काव्य आत्मवान् ॥२८॥
युगांमाजीं कृतयुग । तें मी म्हणे श्रीरंग ।
जेथ संपूर्ण धर्म सांग । अधर्मभाग असेना ॥२२॥
निजधैर्य अतिअद्भुत । असित देवल धैर्यवंत ।
तो मी म्हणे गा अच्युत । जाण निश्चित उद्धवां ॥२३॥
वेदविभागी राजहंस । जो कां द्वैपायन व्यास ।
तो मी म्हणे हृषीकेश । निवडूनि द्विजांस दीधले वेद ॥२४॥
कवि त्यांमाजीं परमार्थज्ञाता । उशना कवी जाण तत्त्वतां ।
तो मी म्हणे रमाभर्ता । निजात्मकविता मी शुक्र ॥२५॥