प्रायेणार्थाः कदर्याणां न सुखाय कदाचन ।
इह चात्मोपतापाय मृतस्य नरकाय च ॥१५॥
प्रायशा जे धनबद्धक । त्यांसी इहलोकीं नाहीं सुख ।
धनरक्षणीं अतिदुःख । तें जातां देख प्राणान्त ॥७५॥
धनागमनीं अतिकष्ट । धनरक्षणीं कलह श्रेष्ठ ।
धननाशें होय हृदयस्फोट । इहलोकीं कष्ट धनलोभ्या ॥७६॥
यापरी इहलोकीं दुःख । अधर्में खुंटला परलोक ।
मरतां उरीं आदळे नरक । आवश्यक धनलोभ्या ॥७७॥
जो धर्म करीना स्वयें न खाये । जो मजसारिखा कदर्यु होये ।
त्यासी चढतें वाढतें दुःख पाहें । नाहीं सुखसोये कदर्या ॥७८॥;
लोभाची वस्ती जिये ठायीं । तेथ स्वप्नींही सुख नाहीं ।
लोभ अतिशयें निंद्य पाहीं । तें आपण स्वमुखेंही सांगत ॥७९॥