|
वि. दुसरा . [ सं . द्वितीय ; प्रा . बिइज्ज ; गु . बीजो ] म्ह० इजा , बिजा , तिजा . बिजाईत - वि . दोन वेळां व्यालेली ( गाय , म्हैस इ० ); दुजाईत . [ गु . ] बिजावळी - स्त्री . वेगळेपणा ; भेद ; भिन्नता ; अंतर . तैं तर्हिं गा सुवर्मा । बि ( वि ) जावळी आत्मया कर्मा । अपाडें जैसी पश्चिमा । पूर्वेसि कां । - माज्ञा १८ . २६९ . अ. एकामागून एक असें तीन वेळा ; दोनदां झालें कीं तिसर्यांदां झालेंच पाहिजे अशा कल्पनेनें तिसर्या वेळीं वापरतात . - स्वप ६७ . ( क्रि . होणें ; सांगणें ) ( ल . ) वारंवार ; कैक वेळां . [ बीजुं , तीजुं हे दोन व तीन या अर्थी गु . व बिजा , तिजा , हे हिंदी शब्द यांस जुळणारा असा एक इजा शब्द या अर्थी केलेला दिसतो ; तुल० का . इज = दोन ]
|