अधिष्ठा [adhiṣṭhā] 1 P. (used with acc.
[P.I.4.46.])
(a) To stand on or upon, to sit in or upon, occupy (as a seat &c.), resort to; अर्धासनं गोत्रभिदोऽधितष्ठौ
[R.6.73;] शाखिनः केचिदध्यष्ठुः
[Bk.15.31;] प्रतनुबलान्यधितिष्ठतस्तपांसि
[Ki.1.16] practising; मामधिष्ठाय Rām. depending on me. (b) To stand, be; अध्यतिष्ठदङ्गुष्ठेन शतं समाः Mb. (c) To stand over, mount. (d) To stand by, be near; आश्रमबहिर्वृक्षमू- लमधितिष्ठति
[U.4.] To be in, dwell in, inhabit, reside, stay; भुजङ्गपिहितद्वारं पातालमधितिष्ठति
[R.1.8;] माधिष्ठा निर्जनं वनम्
[Bk.8.79;] श्रीजयदेवभणितमधितिष्ठतु कण्ठतटीमविरतम्
[Git.11.] To make oneself master of, seize, take possession of, overpower, conquer; संग्रामे तानधिष्ठास्यन्
[Bk.9.72;] त्वमधिष्ठास्यसि द्विषः 16.4; स सदा फलशालिनीं क्रियां शरदं लोक इवाधितिष्ठति
[Ki.2.31] obtains; अधितिष्ठति लोकमोजसा स विवस्वानिव मेदिनी- पतिः 2.38; यक्षः कुतश्चिदधिष्ठाय बालचन्द्रिकां निवसति
[Dk.18.] (a) To lead, conduct as head or chief; महाराज- दशरथस्य दारानधिष्ठाय वसिष्ठः प्राप्तः
[U.4,] See अधिष्ठित also. (b) To be at the head of, govern, direct, preside over, rule, superintend; प्रकृतिं स्वामधिष्ठाय
[Bg.4.6] governing, controlling; श्रोत्रं चक्षुः स्पर्शनं च रसनं घ्राणमेव च । अधिष्ठाय मनश्चायं विषयानुपसेवते 15.9 presiding over and thus turning to use.
To use, employ.