अवम [avama] a. a. [अव्-अमच्
[Uṇ.5.54.] ]
Sinful, wicked.
Contemptible, mean, undermost, lowest.
Base, low, inferior (opp. परम); अनलकानलकानवमां पुरीम्
[R.9.14;] see अनवम; या त उक्तिरवमा या परमा
[Rv.6.25.1.] Next, intimate.
Last, youngest; उतावमस्य पुरुहूत बोधि
[Rv.6.] 21.5. प्रद्युम्न इति विख्यातः सर्वतोऽनवमः पितुः
[Bhāg.1.55.2.] decreasing.
मः A protector.
A class of Manes; त्रिविधाः पितरः अवमा ऊर्वाः काव्याश्च.
मम् Sin.
A lunar day exactly coinciding with a solar one; the difference between a Chāndra (29 days, 31 Ghaṭikās and 5 palas) and a solar month (3 days); तिथ्यन्तद्वयमेको दिनवारः स्पृशति यत्र तद्भवत्यवमदिनम् Jyotiṣa.