ईषा

{ īṣā }

हिन्दी (hindi) WN

See : हरिस

महाराष्ट्र शब्दकोश

 स्त्री. दांडा ( गाडीचा , नांगराचा ); इशाड ; धुरा ; ईस . चढला होता धांवुनि ईषेवरि नग्न करुनि तरवारी । - मोद्रोण ११ . ५० . [ सं . ]

A Sanskrit English Dictionary

ईषा  f.  f. (said to be fr. 1. ईष्), the pole or shafts of a carriage or plough
ए  f.  f. du. () the double or fork-shaped pole, [RV. iii, 53, 17; viii, 5, 29]; [AV. viii, 8, 23]
xi, 3, 9; [ŚBr.]; KātyŚr.; [MBh.] &c.
a plank, board, [VarBṛS.]
a particular measure, [Śulb.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

ईषा [īṣā]   [ईष्-क]
The pole or shafts of a carriage or a plough. ईषा चक्रादिसंनिधाने चेदक्षमानयेत्युच्यते तदा यानाक्षमधि- कृत्य ब्रूते इति गम्यते । ŚB. on [MS.6.8.35.] द्वीषम् (रथम्) [Bhāg.4.26.1.] 'ईषा लङ्गलदण्डः स्यात्' इत्यमरः
A part of a chariot.
-षे   (du.) The double or fork-shaped pole. -Comp.
-दण्डः   the handle of a plough; ईषादण्डौ मृत्युशय्यातलस्य [Śi.18.43.]
-दन्त a.  a. with projecting teeth.
(न्तः) an elephant with a large tusk or tooth.
the handle of a plough; ईषादन्तः कुञ्जरं शात्रवीयम् [Śi.18.38.]
the tusk of an elephant.

Shabda-Sagara

ईषा  f.  ( -षा) The pole or shaft of a plough.
E. ईष् to go, affixes क and टाप्; also ईशा.

ROOTS:

ईष् क टाप्; ईशा

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

noun  लाङ्गलस्य सः वंशः यस्य एकस्मिन् प्रान्ते फालः अस्ति तथा च अपरस्मिन् युगं युज्यते ।   Ex. ईषा हिन्दूनां धार्मिकानुष्ठाने अपि उपयुज्यते।

HOLO COMPONENT OBJECT:

हलः

MERO STUFF OBJECT:

काष्ठम्

ONTOLOGY:

भाग (Part of) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben হরিস

hin हरिस

kan ನೇಗಿಲ ಈಸು

mal കലപ്പകാല്

ori ଈଷ

pan ਹਲਸ

tam உழுமுனை

tel హీరాజీ

urd پھالی , ہل شافٹ