काना

हिन्दी (hindi) WN

 adjective  जिसकी एक आँख खराब हो या एक आँख से दिखाई न दे   Ex. चेचक के कारण उसकी एक आँख चली गयी और वह काना हो गया ।

MODIFIES NOUN:

व्यक्ति

ONTOLOGY:

अवस्थासूचक (Stative) ➜ विवरणात्मक (Descriptive) ➜ विशेषण (Adjective)

SYNONYM:

एकाक्ष एकनयन कनेठा असमनेत्र

Wordnet:

asm কণা

bd मेगन थायसे खाना

ben একাক্ষ

guj કાણું

kan ಒಕ್ಕಣ್ಣಿನ

kok काणो

mal ഒറ്റക്കണ്ണനായ

mar काणा

mni ꯃꯤꯠ꯭ꯅꯥꯝꯃ꯭ꯇꯥꯡꯕ

nep कानो

ori କଣା

pan ਕਾਣਾ

san काण

tam ஒற்றைக்கண்ணுடைய

tel మెల్లకన్ను గల

urd کانا , واحدالعین , یک چشم

 noun  वह आदमी जिसकी एक आँख खराब हो   Ex. दुकान पर दो काने आपस में झगड़ रहे थे ।

ONTOLOGY:

व्यक्ति (Person) ➜ स्तनपायी (Mammal) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

kas کون

kok तिरशें

mal ഒറ്റക്കണ്ണന്‍

mni ꯃꯃꯤꯠ꯭ꯅꯥꯝ꯭ꯎꯗꯔ꯭ꯕ

tam ஒற்றைக்கண்ணன்

tel ఒంటికన్నువాడు

   See : किनहा

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  देवनागरी लिपयेंत अक्षरांत आ मात्रा लावपा खातीर वापरिल्ली उबी सरळ रेशा   Ex. पत आनी पात ह्या शब्दां मदीं फकत एक कान्याचोच अंतर आसा

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

hin खड़ी पाई

kan ಖಡಿ ಪಾಯಿ

mar काना

A dictionary, Marathi and English

   kānā m The eye or touch-hole of a gun. Applied by many to the priming pan. 2 The downright stroke of a letter: also the stroke attached to a letter noting the presence of the long vowel आ. 3 C The hole through a wall for a drain or water-channel.
   One-eyed or squint-eyed,

Aryabhushan School Dictionary

  m  The touch-hole of a gun. The down-right stroke of a letter.
 a   Squint-eyed or one-eyed.

मराठी (Marathi) WN

 noun  देवनागरी लिपीतील अक्षरापुढील आकार दर्शवणारी उभी रेघ   Ex. पत आणि पात ह्या शब्दांत केवळ एका कान्याचाच फरक आहे

ONTOLOGY:

मानवकृति (Artifact) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

hin खड़ी पाई

kan ಖಡಿ ಪಾಯಿ

kok काना

   See : कान

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. कोना ; कोपरा . ' मग एरी कानिआं परतली । वैदर्भीतें । - शिशु १७५ .
 वि.  काणा पहा . चकणा ; तिरळा . म्ह० ( व .) ' काना कयपति आंधळा हिकमति । ' ( सं . प्रा . काण ; हिं . काना )
  पु. १ तोफेस दोहों अंगाला मुठीनें धरण्याजोगे व गाड्यांत अडाकविण्याजोगे जे दोन आडवे खुंट असतात ते . २ अक्षरांची पुढील ' आ ' काराची उभी रेघ ( । ). ३ ( कों .) मोरेचें पाणी वगैरे वाहण्यासाठीं पन्हाळीसारखा कोरलेला चिरा किंवा चुन्याचे केलेली पन्हाळी . ४ ( माण .) नांगराच्या फाळानें पडलेला रेघ , तास . - मसाप २ . ३ . ७९ . ( सं . कर्ण ; कान )
  पु. १ बंदुकीची , तोफेची दारू किंवा रंजक शिलगवण्याचें भोंक . ' ठेकिलें खिळें कानांत । ' - संग्रामगीतें ७३ . ' त्या ( तोफा ) हलविणें शक्य नसल्यानें अपजय झाल्यास त्यांच्या कान्यांत खिळे मारून त्या निरुपयोगी करण्यांत येत .' - हिंक १७८ . २ रंजकीचा पेला . ( दे . काण = सच्छिद्र ; का . कन्न = भोक )

मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार

   काना मोको न भाय, नही काने बीनसे होय
   काना (न्हा) मला आवडत नाही व कान्या (न्ह्या) शिवाय गमत नाही, वेळ जात नाही. कान्ह्याशी जमत नाही व कान्ह्याशिवाय गमत नाही. तु०-शेजीशी पटेना आणि शेजीवांचून गमेना. पाठभेद-काना मुझको भाय नही, काने बिन व्यौसाय नही.