Dictionaries | References

तों

   
Script: Devanagari

तों     

A dictionary, Marathi and English | Marathi  English
tōṃ ad See under तंव ad.

तों     

Aryabhushan School Dictionary | Marathi  English
ad   Till that time; then.

Related Words

आपण शाबूद तों दुनिया शाबूद   आले वेडसर पाहुणे। ते तों जगाचे मेहुणे॥   अति सोंवळा तों ओंवळ्या खाय, दाहट (दार्‍हट) बायको निघूनि जाय   अन्न आच्छादन । हें तों प्रारब्धा अधीन ॥   गणपति करावयास गेला तों माकड झालें   कैलास कंटाळे तों गाणें, आणि कान फाटेतों लेणें   तों   पोपट जों जों अधिक बोलतो तों तों पिंजर्‍यांत पडतो   वारें आहे तों उपणून घ्यावें   सुईण आहे तों बाळंतपण होऊन द्यावें   तों तों चावळतें   तों तों चावळे   शें तों भें, हजार तों बाजार, लाख तों काख   जों जों मावळतें, तों तों चावळतें   जों जों मावळतें, तों तों चावळे   थोडी तों गोडी, फार तों लबाडी   शिजे तों राहवतें, निवे तों राहवत नाहीं   जों जों कोळसा उगळावा तों तों काळा निघतो   जों जों तोता (रावा) पढे, तों तों पिंझरेमें पडे   जों जों भिजे कामरी, तों तों भारी होय   जों जों राघू बोले तों तों अधिक पिंजर्‍यांत पडे   जों जों राघू बोले, तों तों पिंजर्‍यात पडे   जों जों रावा पढे, तों तों पिंजर्‍यांत पडे   शिजे तों धीर धरवतो पण निवे तों धीर धरवत नाहीं   बैलानें रडावें तों गोणीच रडते   शीर सलामत तों पगडया पचास   शीर सलामत तों पगडया पचीस   समुद्रास गेला लुका तों सुका   बायकोनें दिली भर, तों पती झाले तर्र   जिता रहे पूत तों गल्‍लीगल्‍लीमें चूत   जों जवळ ओयरा, तों जग सोयरा   जों जवळ ओवरा, तों जग सोयरा   देव आला द्यायाला, तों पदर नाहीं घ्यायाला   देवाजवळ मागितला पूत, (तों) देवानें दिला भूत   मडक्याचा कांठ ओला (आहे) तों वळेल   समर्थांचीं पाळीं उघडत तों दुर्बलांचे प्राण जातात   समुद्रांत गेला लुका, तों समुद्र झाला सुका   वखत पडे बांका तों गधेको कहना काका   रेडयाच्या कानीं किनरी वाजविली तरी तों आपली ड्रोंय सोडीत नाहीं   रजस्वला करी वेलासी आघात। अंतर तों हित दुरी बरें॥   पोरास जेवूं सांगे वाटींत, तों पोर जेवी करटींत   मारुन उरता न ठेवणें   डुक्कर पहा, दुकर धुयत तितलो चिखलांत लोळत   दिस असल्यास बरे   असिवाद   काळखर्ग   कर्वत   घुडाघूड   सारी रात दळी आणि चाळणींत भरी   मान घे मुढया, म्हजे मारुंदे उडया   देव करतां खेव लागतें   अधिक लोभातें धरितो वारंवार हारीस येतो   काहुरा   हरळीची मुळी खुडून खुडून खावी   पाटीलबुवा भला, तर प्यादा लावून दिला   द्राक्ष्गाची माधुरी आणि फुलांचा वास, उत्तरोत्तर वाढे तयाची आस   शेळीच्या मुताची मानली चाड, आणि शेळी मुतते कुंपणाच्या आड   अंत पुरणें   अस्का   उदिमदार   ओहों   कोमाइणें   केयटें   केयडें   केलटें   केलडें   केलळ   केल्डें   केळटें   घंट्या   सुख सांगते, बूड घाणते   सुगरण सू आणि डोक्यांत ऊ   हांक होणें   वाणलें तितकें घाणलें   विपत्य   स्वतां स्वतांला साहाय्य करी l ईश्र्वर त्याला घरी करीं l   बाई आली पणांत, बोवा बसले कोनांत   बारशाची तयारी बाराव्याला   ज्याचें करावें बरें, तो म्हणतो माझेंच खरें   लोंकर आणायला जायचें आणि हजामत होऊन यायचें   बेत बाजीरावाचा, उजेड सणकाडयांचा   बेत बाजीरावाचा, उजेडाला दिवासळी नाहीं   बैल नेला बाजारीं, तेणें हातावर दिल्या तुरी   बोलण्याची ठसक, कोंबडीवर मसक   राजापासून रंकापर्यंत   भागूबाई, दादाला कां कराना? म्हणे तुम्हीच कां व्हाना!   मांजर काढून टाकलें तेथें उंट येऊन पडला   मांजरा सटटी धोर्नु सुण्या बारसोथाई सोदचे   माझें बापाचा बडिवार मोठा, पदरीं नाहीं सागरगोटा   पाप त्यांत निफजेः   पुण्य म्हणून आचरीजे   नमन चार घटका आणि कथेचा चुटका   धर्म करतां कर्म उभें राहतें   झुरुमुरू   झुरेमुरे   पतिव्रता म्हणागे बाई, गांवचा तराळ सोडला नाहीं   अरडणें   विलपणें   मर्दनं गुणवर्धनम्। ।   आबालसुबोध   
Folder  Page  Word/Phrase  Person

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP