द्रविण

प्राचीन चरित्रकोश

द्रविण n.  पृथु का अर्चिं का पुत्र [भा.५.२२.२४] ।
द्रविण II. n.  धर नामक वसु का पुत्र [म.आ.६०.२०] ।
द्रविण III. n.  तुषित देवों में से एक ।

A Sanskrit English Dictionary

द्रविण  m.  n. movable property (as opp. to house and field), substance, goods ( m. pl. [BhP. v, 14, 12]), wealth, money, [RV.]; [AV.]; [Mn.]; [MBh.] &c.
essence, substantiality, strength, power, [RV.]; [AV.]; [ŚBr.]; [R.] &c.
N. of a सामन्, [ĀrṣBr.]
द्रविण  m.  m. N. of a son of वसु धर (or धव), [MBh.]; [Hariv.]; [VP.]
of a son of पृथु, [BhP.]
of a mountain, ib.
pl. the inhabitants of a वर्ष in क्रौञ्च-द्वीप, ib.

Shabda-Sagara

द्रविण  n.  ( -णं)
1. Wealth, property, thing, substance.
2. Gold.
3. Strength, power.
E. द्रु to go, इनन् Unādi aff.

ROOTS:

द्रु इनन्