मञ्जु [mañju] a. a. [मञ्ज्-उन्]
Lovely, beautiful, charming, sweet, pleasing, agreeable, attractive; स्खलदसमञ्जसमञ्जु- जल्पितं ते (स्मरामि)
[U.4.4;] अयि दलदरविन्द स्यन्दमानं मरन्दं तव किमपि लिहन्तो मञ्जु गुञ्जन्तु भृङ्गाः
[Bv.1.5;] तन्मञ्जु मन्दहसितं श्वसितानि तानि 2.5. -Comp.
-केशिन् m. m. an epithet of Kṛiṣṇa.
-गति, -गमन a. a. having a lovely gait.
(ना) a goose.
a flamingo.
-गर्तः N. N. of the country called Nepāl.
-गिर् a. a. sweet-voiced; एते मञ्जुगिरः शुकाः
[Kāv.2.9.] -गुञ्जः a charming hum.
-घोष a. a. uttering a sweet sound. (-षः) a dove.
नाशी a handsome woman (?).
an epithet of Durgā.
of Śachī, wife of Indra.
-पाठकः a parrot.
-प्राणः an epithet of Brahmā.
-भद्रः N. N. of one of the Jinas.
-भाषिन्, -वाच्, वादिन् a. a. sweet-speaking; (गिरम्) अनुवदति शुकस्ते मञ्जु- वाक् पञ्जरस्थः
[R.5.74;12.39.] -भाषिणी f. f. N. of a metre; सजसाजगौ भवति मञ्जुभाषिणी
[V. Ratna.] -मणिः m. m. a topaz (पुष्कराज).
-वक्त्र a. a. having a beautiful face, handsome.-श्रीः N. of a बोधिसत्त्व.
-सौरभम् a kind of metre.
-स्वन, स्वर a. a. sweet-sounding.