मील् [mīl] 1 P. (मीलति, मीलित)
To close (as the eyes), close or contract the eye-lids, wink, twinkle; पत्रे बिभ्यति मीलति क्षणमपि क्षिप्रं तदालोकनात्
[Gīt.1.] To close, be closed or shut (as eyes or flowers); नयनयुगममीलत्
[Śi. 11.2;] तस्या मिमीलतुर्नेत्रे
[Bk.14.54.] To fade, disappear, vanish; कालेन मीलितधियामवमृश्य नॄणाम्
[Bhāg.2.7.36.] To meet or be collected (for मिल्). -Caus. (मीलयति-ते) To cause to shut, close, shut (eyes, flowers &c.); न लोचनं मीलयितुं विषेहे
[Ki.3.36;] शेषान् मासान् गमय चतुरो लोचने मीलयित्वा
[Me.112.] (v. l.).