वल्लभ [vallabha] a. a. [वल्ल-अभच्
[Uṇ.3.124] ]
Beloved, desired, dear.
Supreme.
-भः A lover; husband; (खेदः) त्वयि विलसति तुल्यं वल्लभालोकनेन
[Māl.3.8;] [Śi.11.33.] A favourite; करोति निर्विकल्पं यः स भवेद्राजवल्लभः
[Pt.1.53.] A superintendent, an overseer.
A chief herdsman.
A good horse (one with auspicious marks); मन्दुरा- परिभ्रष्टवल्लभतुरङ्गमपर्याकुलीकृत ...
[Ve.2.19] /2.
-भा A beloved female, mistress, wife; बहुवल्लभा राजानः श्रूयन्ते
[Ś.3;] [Mu. 3.9.] -Comp.
-आचार्यः N. N. of the celebrated founder of a Vaisnava sect.
-गणिः N. N. of a lexicographer.
-जनः a mistress.
-पालः a groom; स्तोकेन नाक्रमत वल्लभपालमुच्चैः
[Śi.5.56.]