अमोघ [amōgha] a.
Unfailing, reaching the mark; धनुष्यमोघं समधत्त बाणम्
[Ku.3.66;] [R.3.53;12.97;] कामिलभ्येष्वमोघैः
[Me.75.] Unerring, infallible (words, boon &c.); अमोघाः प्रतिगृह्णन्तावर्ध्यानुपदमाशिषः
[R.1.44;] युतममोघतया
[Ki. 6.4.] Not vain or useless, efficacious, fruitful, productive; यदमोघमपामन्तरुप्तं बीजमज त्वया
[Ku.2.5;] so ˚बलम्, ˚शक्ति, ˚वीर्य, ˚क्रोध &c.
घः Not failing or erring, unerringness.
N. N. of Viṣṇu (or of Śiva according to some).
N. N. of a river.
घा N. of the plant पाटली (Mar. पाडळी) (the trumpet flower).
N. N. of another plant विडङ्ग (Mar. वावडिंग) the seed of which is used as a vermifuge, and hence also called कृमिघ्न.
= पथ्या.
N. N. of a spear or शक्ति.
N. N. of Śiva's wife.
Mystical name of the conjunct consonant क्ष.-Comp.
-अक्षी f. f. N. of Dākṣāyaṇī,
[Matsya P.] -दण्डः urerring in punishment, N. of Śiva.
-दर्शिन्, -दृष्टि a. a. of unerring mind or view, N. of a Bodhisattva.-नन्दिनी N. of a Śikṣā-text.
-पाशः N. N. of a Loke- Śvara (Buddhistic).
-बल a. a. of never-failing strength of vigour. (उच्चैःश्रवस्).
-भूतिः N. N. of a king of the Punjab.
-राजः N. N. of a Bhikṣu;
[L. V.] -वर्षः N. N. of a Chālukya prince.
-वाच् f. f. words not vain or idle, that are sure to be fulfilled or realized. a. one whose words are not vain.
-वाञ्छित a. a. never disappointed.
-विक्रमः of neverfailing valour; N. of Siva.
-सिद्धिः N. N. of the fifth Dhyānibuddha.