नन्दिः [nandiḥ] m. m., f. [नन्द्-इन्] Joy, pleasure, delight; प्रातिष्ठन्नन्दिमापन्नाः स्वं स्वमाश्रममण्डलम्
[Bhāg.3.24.25.] कौसल्या- नन्दिवर्धनः.
-दिः m. m.
An epithet of Viṣṇu.
Of Śiva.
N. N. of an attendant of Śiva.
Gambling, gaming; (n. also in this sense).
The speaker of a prelude or benediction (in a drama.)
Prosperity; मानहा भव शत्रूणां सुहृदां नन्दिवर्धनः
[Mb.3.162.29.] Comp. आवर्तः a sort of building in the form of a quadrangle without a western gate; (n. also).
Anything so formed (as dish, vessel संपुटिताद्यर्घपात्राणि);
[Mb.7.82.2.] ईशः, ईश्वरः an epithet of Śiva; चतुर्थं शिवधर्माख्यं साक्षान्नन्दीशभाषितम्
[Kūrma P.] -ग्रामः N. N. of a village near Daulatabad where Bharata lived during Rāma's banishment; नन्दिग्रामगतस्तस्य राज्यं न्यासमिवाभुनक्
[R.12.18.] घोषः N. of the chariot of Arjuna.
a sound of joy; सनन्दिघोषां कल्याणीं गुहो नावमुपाहरत् ।
[Rām.2.89.12.] the proclamation of a herald.
-तूर्यम् a musical instrument played on festive occasions.
-देवी also नन्दादेवी N. of one of the loftiest Himalayan peaks.
-नागरी N. N. of a written character, script.
-पटहः (see तूर्यम् above); छत्रं सव्यजनं सनन्दिपटहं भद्रासनं कल्पितम्
[Pratimā 1.3] -पुराणम् N. of an उपपुराण of देवीपुराण.
वर्धनः an epithet of Śiva.
a friend.
the end of a lunar fortnight, i. e. the day of new or full moon.
a son.
a friend.
a particular form of temple.