प्रभव [prabhava] a.
Excellent, distinguished.
Superior, powerful.
वः Source, origin; अनन्तरत्नप्रभवस्य यस्य
[Ku. 1.3;] अकिंचनः सन् प्रभवः स संपदाम् 5.77;
[R.9.75.] Birth, production.
The source of a river; तस्या एवं प्रभवमचलं प्राप्य गौरं तुषारैः
[Me.54.] The operative cause, origin of being (as father, mother &c.); तमस्याः प्रभवमवगच्छ
[Ś.1.] The author, creator; अतश्चराचरं विश्वं प्रभवस्तस्य गीयसे
[Ku.2.5.] Birthplace.
Power, strength, valour, majestic dignity (= प्रभाव q. v.).
An epithet of Viṣṇu.
Prosperity, happiness; प्रभवार्थाय भूतानां धर्म- प्रवचनं कृतम्
[Mb.12.19.1.] (At the end of comp.) Arising or originating from, derived from; सूर्यप्रभवो वंशः
[R.1.2;] [Ku.3.15;] यथा नदीनां प्रभवः (meeting place) समुद्रः, यथाहुतीनां प्रभवो (growth) हुताशः । यथेन्द्रियाणां प्रभवं (one having mastery over) मनोऽपि तथा प्रभुर्नो भगवानुपेन्द्रः
[Madhyama-vyāyoga 1.51.]