Dictionaries | References

बिंदु

   
Script: Devanagari

बिंदु

हिन्दी (hindi) WN | Hindi  Hindi |   | 
 noun  रेखागणित में, वह छोटा गोल धब्बा जो किसी स्थान का निर्देश तो करता है पर न तो उसमें लम्बाई, चौड़ाई का होना माना जाता है और न जिसका विभाग हो सकता है   Ex. बच्चे ने खेल-खेल में बिंदुओं को मिलाकर हाथी का चित्र बना दिया ।
HYPONYMY:
अनुस्वार नुक़्ता शीर्ष
ONTOLOGY:
गणित (Mathematics)विषय ज्ञान (Logos)संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
नुक़्ता बिंदी बिन्दी बिन्दु विंदु विन्दु नुक्ता नुकता नुक़ता शून्य पॉइंट प्वाइंट प्वाइन्ट पॉइन्ट
Wordnet:
asmবিন্দু
bdबिन्दु
gujબિંદુ
kasپھیوٗر
kokतिबो
malകുത്തുകള്‍
marबिंदू
mniꯕꯤꯟꯗꯨ
nepबिन्दु
oriବିନ୍ଦୁ
panਬਿੰਦੂ
tamபுள்ளி
telచుక్కలు
urdنقطہ , بندی
 noun  किसी वस्तु का कोई सटीक स्थान   Ex. आप इस बिंदु पर खड़े होकर शहर का मुआइना कर सकते हैं ।
HYPONYMY:
केंद्र बिंदु
ONTOLOGY:
स्थान (Place)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
बिन्दु
Wordnet:
gujબિંદુ
kasمرکَز
sanस्थलम्
 noun  एक बहुत छोटा सा गोल आकार   Ex. पुस्तक में दिए गए बिंदुओं को जोड़ने से मोर का चित्र बन गया ।
ONTOLOGY:
अमूर्त (Abstract)निर्जीव (Inanimate)संज्ञा (Noun)
SYNONYM:
बिंदी बिन्दु बिन्दी डॉट डाट
   See : बूँद, अनुस्वार, नुक़्ता

बिंदु

A dictionary, Marathi and English | Marathi  English |   | 
   A drop. 2 A dot, a point or spot made with a pen &c. 3 The central or focal point, focus.

बिंदु

Aryabhushan School Dictionary | Marathi  English |   | 
  m  A drop. A dot. Focus.

बिंदु

  पु. 
   थेंब ; टिंब ; लेखणीं इ० नीं उठविलेला ठिपका ; अनुस्वार किंवा विसर्गबोधक चिन्ह .
   मध्यबिंदु ; केंद्र .
   ( भूमिति ) ज्याचे भाग करतां येत नाहींत किंवा ज्याला स्थिति असून महत्त्व लांबी रुंदी इ० नाहीं तो .
   घोड्याच्या कानाच्या खालीं सहा अंगुलांवर जो भाग असतो तो ; कानाचा पृष्ठभाग . [ सं . ] बिंदूचा सिंधु करणारा - वि .
   ( ल . ) ( एका थेंबाचा समुद्र करणारा ) कवि .
   अलंकारिकपणानें अतिशयोक्ति करणारा माणूस . बिंदुकुली , बिंदुकलें - स्त्रीन .
   बिंदु ; थेंब ; वाटोळें चिन्ह .
   चंद्रबिंदु . [ बिंदु अल्पार्थी ] बिंदुली - स्त्री . चंद्रबिंदु ; बिंदुकली पहा . बिंदुलें - न .
   कंकण . - शर .
   बिंदु ; थेंब .
   शून्य ; पूज्य . मग जाती व्यक्ती पडे बिंदूलें । जेव्हां भाव होती मज मीनले । - ज्ञा ९ . ४६१ . [ बिंदु ] बिंदे - न . ( अशिष्ट ) पुरुषाचें वीर्य किंवा वीर्याचा एक बिंदु ; बिंद पहा .

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP