बृह्

{ bṛh }

A Sanskrit English Dictionary

बृह्    1. or वृह्, cl. 6. P. ( [Dhātup. xxviii, 57]) बृह॑ति;

वृह॑ति ( pf. बबर्ह, वव॑र्ह; fut. वर्क्ष्यति, वर्हिष्यति; वर्ढा, वर्हिता; aor. बर्हीत्, अवृक्षत्; ind.p. व्रिढ्वा, वर्हित्वा, वृ॑ह्य, बर्हम्, व॑र्हम्; Ved. inf. वृहस्:

Pass. वृह्यते; aor. वर्हि),

to tear, pluck, root up (without a prep. only with मूलम्, [TS.]; [Āpast.]) :

Caus. बर्ह॑यति (See नि-√ बृह्) :

Desid. विवृक्षति, विवर्हिषति Gr.:

Intens. वरीवर्ढि, वरीवृह्यते, ib.
बृह्    2. or बृंह् cl. 1. P. ( [Dhātup. xvii, 85]) बृंहति (also °ते, [ŚBr.] and बृहति, [AV.]; pf. बबर्ह, [AV.]; [A.] p. बबृहाण॑, [RV.]),

to be thick, grow great or strong, increase (the finite verb only with a prep.) :

Caus. बृंहयति, °ते (also written वृ°), to make big or fat or strong, increase, expand, further, promote, [MBh.]; [Kathās.]; [Pur.]; [Suśr.];

बर्हयति See सम्-√ बृह्:

Intens. बर्बृहत्, बर्बृहि See उप-√ बृह्.
बृह्    3. prayer. See बृ॑हस्-पति.
बृह्    4. or बृंह् (also written वृह् or वृंह्). cl. 1. P. ( [Dhātup. xvii, 85]) बृंहति (or बर्हति; 3. pl. pf. Ā. बबृंहिरे, [Śiś. xvii, 31]),

to roar, bellow, trumpet (said of an elephant), [MBh.]; [Hariv.] &c.;

also cl. 10. P. ( [Dhātup. xxxiii, 95]) to speak;

to shine.

The Practical Sanskrit-English Dictionary

बृह् [bṛh]   1, 6 P. (बर्हति, बृहति)
To grow, increase, expand.
To roar. -With उद् 1. to lift, raise; उद्बबर्ह शरं नीलस्तस्य गात्रगतं तदा [Rām.4.23.17;] [Mb.1.197.32;] उद्बबहात्मनश्चैव मनः सदसदात्मकम् [Ms.1.14;] [Bk.14.18.] -नि to destroy, remove; कृतः कृतार्थोऽस्मि निबर्हितांहसा [Śi.1.29.]