-
विलुभ् [vilubh] 4 P. To be disturbed or deranged, be disordered; दधद्विलुभितं वातैः केशरं वह्निपिङ्गलम् [Bk.9.4.] -Caus.
-
To allure, entice, attract; स्मर यावन्न विलोभ्यसे दिवि [Ku. 4.2;] अङ्गनास्तमधिकं व्यलोभयन् (मुखैः) [R.19.1.]
-
To divert, amuse, entertain; क्व दृष्टिं विलोभयामि [Ś.6;] ललित- लताविलोभ्यमाननयनो भवानुत्कण्ठां विनोदयतु [V.2.]
-
वि-√ लुभ् Caus.
-लोभयति, to lead astray, perplex, confuse, [Daśar.] ; to allure, entice, tempt, [MBh.] ; [Kāv.] &c.; to divert, amuse, delight, [R.] ; [Śak.] (v.l. )
Site Search
Input language: