शेवाळ

मराठी (Marathi) WN

 noun  पाण्यात उगवणारी एका प्रकारची हिरवी वनस्पती   Ex. तलावात खूप शेवाळ असल्यामुळे पोहण्यास अडचण येते.

ONTOLOGY:

जलीय वनस्पति (Aquatic Plant) ➜ वनस्पति (Flora) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

शेवळ शेवाळी

Wordnet:

asm শেলাই

bd बादामालि

ben শৈবাল

guj શેવાળ

hin शैवाल

kan ಪಾಚಿ

kas ہِل

mal പായല്

nep झ्याउ

ori ଶିଉଳି

pan ਸਿਬਾਲ

san शैलजः

tam மரப்பாசி

tel నీటిపాచి

urd سیوار , جل کیش

 noun  पाण्यावर किंवा ओलसर जागेत उगवणारी हिरवी मऊ वनस्पती   Ex. आदिजीव आपली उपजीविका जीवाणू, शेवाळे किंवा कुजके नासके कार्बनी पदार्थ यांवर करतात.

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

शेवाळी

Wordnet:

guj લીલ

mni ꯀꯏ

   See : शेवाळे

महाराष्ट्र शब्दकोश

  पु. न . स्त्री . १ पाण्यावर किंवा ओलसर जागेंत उगवणारी हिरवी मऊ वनस्पती . २ पाण्यांत उगवणार्‍या शेवाळीसारख्या कांही झुडुपांस सामान्य नांव उदा० हड , गोंडाळ , नीळ . [ सं . शैवाल ; बं शेयाला ; हिं शेवाल ] शेवाळणें - अक्रि . १ शेवाळीने युक्त होणे ; शेवाळ उगवणे ; ( दात ) बुरसणे ; बुरशी येणे . २ ( ल . ) गुबगुबीत होणें ; गोंडस दिसू लागणे ; पोसणे ; पुष्ट होणे . शेवाळें - न . शेवाळाचे लांब तंतु . - वि . शेवाळलेले ; शेवाळीने युक्त . तें पंचक्रोश होते शेवाळे । म्हणोनि शंभु स्थापिला स्वलीळें । - कथा २ . १६ . १२६ .
  न. खरबूजाची एक जात . दाळ दिंड शेवाळ वाळके - अमृत ३४ .