२५७१
नवविधा भक्ति नव आचरती । त्याची नामकीर्ति सांगुं आतां ॥१॥
एक एक नाम घेतां प्रातःकाळीं । पापा होय होळी क्षणमात्रें ॥२॥
श्रवणें परीक्षिती तरला भूपति । सात दिवसां मुक्ति जाली तया ॥३॥
महाभागवत श्रवण करुनी । सर्वागाचें काम केलें तेणें ॥४॥
श्रीशुक आपण करूनी कीर्तन । उद्धरिला जाण परिक्षिती ॥५॥
हरिनाम घोषें गर्जें तो प्रल्हाद । स्वानंदें प्रबोध जाला त्यासी ॥६॥
स्तंभी अवतार हरि प्रगटला । दैत्य विदारिला तयालागीं ॥७॥
पायाचा महिमा स्वयें जाणे रमा । प्रिय प्ररुषोत्तमा । जाली तेणें ॥८॥
हरि पदांबुज सुकुमार कोवळें । तेथें करकमळें अखंडित ॥९॥
गाईचिया मागें श्रीकृष्ण पाउलें । अक्रुरें घातलें दंडवत ॥१०॥
करुनी वंदन घाली लोटांगण । स्वानंदें निमग्न जाला तेणें ॥११॥
दास्यत्व मारुती अचें देहास्थिती । सीताशुद्धि कीर्ति केले तेणें ॥१२॥
सेव्य सेवक भाव जाणें तो मारुती । स्वामी सीतापती संतोषला ॥१३॥
सख्यत्व स्वजाति सोयरा श्रीपति । सर्वभावें प्रीति अर्जुनासी ॥१४॥
उपदेशिली गीता सुखीं केलें पार्थां । जन्ममरण वार्ता खुंटविली ॥१५॥
आत्मानिवेदन करूनियां बळीं । जाला वनमाळी द्वारपाळ ॥१६॥
औट पाऊल भूमी घेऊनी दान । याचक आपण स्वयें जाला ॥१७॥
नवविधाभक्ति नवजणें केली । पूर्ण प्राप्ती जाली तयालागीं ॥१८॥
एका जनार्दनीं आत्मनिवेदन । भक्ति दुजेंपण उरलें नाहीं ॥१९॥
२५७२
हरिकथा श्रवण परिक्षिती सुजाण ऐकतां आपण अंगें होय ।
होय न होय ऐसा संशय नाहीं पुर्वत्व राहे ।
राहिलें गेलें देह ज्याचा तो नेणें देहींचे विदेहीं होय ।
श्रवण समाधी नीचनवा आनंद ब्रह्माहस्मि न साहे रया ॥१॥
नवविधा भक्ति नवविधा व्यक्ति अवघिया एकची प्राप्ती ।
एका जनार्दनीं अखंडता मुक्तीची फिटे भ्रांति रया ॥ध्रु०॥
हरीच्या कीर्तनें शुक आणि नारद छेदिती अभिमानाचा कंदु ।
गातां पैं नाचतां अखंड पैं उल्हास कीर्तनीं प्रेमाल्हादु ।
हरिनाम गजर स्वानंदें हंबरें जिंतिला पायेचा बाधू ।
श्रोता वक्ता स्वयें सुखरुप जाला वोसंडला ब्रह्मानंदु रया ॥२॥
हरीचेनि स्मरणें द्वंद्व दुःख नाहीं हें भक्ति प्रल्हादा ठायीं ।
कृतांत कोपलिया रोमही वक्र नोहे मनीं निर्भयता निज देहीं ।
अग्नि विष आप नेदी त्या संताप न तुटे शस्त्राचे घाई ।
स्मरणाचेनि बळें परिपुर्ण जाला देह विदेह दोन्हीं नाहीं रया ॥३॥
हरिचरणामृत गोड मायेसी उठी चाड लाहे जाली रमा ।
चरणद्वय भजतां मुकलीं द्वंद्वभावा म्हणोनि पढिये पुरुषोत्तमा ।
हरिपदा लागली शिळा उद्धरली अगाध चरणमहिमा ।
चरणीं विनटोनी हरिपदा पावली परि चरण न सोडी रया ॥४॥
शिव शिव यजिजे हें वेदांचें वचन पृथुराया बाणलें पूर्ण ।
पूज्यपुज्यक भाव सांडोनी सद्भावें करी पुजन ।
देवी देव दाटला भक्त सांडोनी सद्भावें करी पुजन ।
देवी देव दाटला भक्त प्रेमे आटला मुख्य हें पूजेचें विधान ।
त्रिगुण त्रिपुटीं छेदुनियां पूजेमाजीं समाधान रया ॥५॥
हरिचरण रज रेणु वंदूनिया पावना जाला अक्रुर ।
पावनपणें प्रेमें वोसंडें तेणें वंदी श्वानसुकर ।
वृक्ष वल्ली तृणा घाली लोटांगण सद्भावें पूजी गौखुर ।
दंडाचिये परी लोटांगण घाली हरिस्वरुप चराचर रया ॥६॥
जीव जावो जिणें परि वचन नुलंघणें सेवेची मुख्य हा हेतु ।
या सेवा विनटोनि सर्वस्वें भजोनि दास्य उद्भट हनुमंतु ।
शास्त्रचेनि बळें न तुटे न बुडे न जलें देहीं असोनि देहातीतु ।
जन्ममरण होळी कासे भासें बळी भजनें मुक्त कपिनाथु रया ॥७॥
सख्यत्वें परपार पावला अर्जुन त्यासी न पुसत दे ब्रह्माज्ञान ।
स्वर्गाची खणखण बाणाची सणसण उपदेशा तेंचि स्थान ।
युद्धाचिये संधीं लाविली समाधी कल्पातीं न मोडें जाण ।
निज सख्य दोघां आलिंगन पडिलें भिन्नपणें अभिन्न रया ॥८॥
बळीची दानदीक्षा कैसी जीवें देउनी सर्वस्वेंसीं निजबळें बाधीं देवासी ।
अनंत अपरंपार त्रिविक्रम सधर आकळिला हृषीकेशी ।
हृदयींचा हृदयस्थ आकळितां तंव देवची होय सर्वस्वेंसी ।
यापरि सर्वच देवासी अर्पुनी घरींदारी नांदें देवेशीं रया ॥९॥
भक्ति हे अखंड अधिकाराचे तोंड खंडोनि केलें नवखंड ।
एकएका खंडें एक एक तरला बोलणें हें वितंड ।
अखंडतां जंव साधिली नाहीं तंव मुक्त म्हणणे हें पाषांड ।
बद्धता मुक्तता दोन्हीं नाहीं ब्रह्मात्व नुरे ब्रह्मांड रया ॥१०॥
सहज स्वरुपस्थिती तया नांव भक्ति नवविधा भक्ति भासती ।
ऐसी भक्तिप्रति अंगें राबे मुक्ति दास्य करी अहोराती ।
दासीसी अनुसरणें हें तंव लाजिरवाणें मूर्ख ते मुक्ति मागती ।
एका जनार्दनीं एकविधा भक्ति तैं चारी मुक्ति मुक्ति होती रया ॥११॥