मारुती
८१
उठा प्रातःकाळ जाला । मारुतीला पाहूं चला । ज्याचा प्रताप आगळा । विरंचीहि नेणतो ॥ध्रु०॥
आमुचा हनुमंत साहाकारी । तेथें विघ्न काय करी । दृढ धरा हो अंतरीं । तो पावेल त्वरित ॥१॥
आमुचा निर्वाणींचा गडी । तो पावेल सांकडीं ॥ त्याचे भजनाची आवडी । दृढ बुद्धि धरावी ॥२॥
थोर महिमा जयाची । कीर्ति वर्णावी तयाची । रामीरामदासाची । निकट भक्ति करावी ॥३॥
८२
उठिं उठिं बा मारुती । उठवी अंजनी माय । प्रभात जाली बापा । रामदर्शना जाय ॥ध्रु०॥
उठिं सूर्योदय जाहला । राम सिंहासनी बैसला । तुज वांचुनि खोळांबला । उठिं बा सत्वर मारुती ॥१॥
राम सीता लक्षूमण । भरत आणि शत्रूघन । तुझें इच्छिती आगमन । नळ नीळ अंगद ॥२॥
सुग्रीव वानरांचा राजा । भक्त बिभीषण तुझा । जांबुवन्त वसिष्ठ वोजा । ब्रह्मनिष्ठ नारद ॥३॥
अवघे मिळोनि वानर । नामें करिती भुभुःकार । दास म्हणे निरंतर । सदा स्मरा मारुती ॥४॥
८३
उठिं उठिं बा बलभीमा । सखया सुंदर गुणसीमा । अंतरीं धरुनियां प्रेमा । उठवी अंजनी माता ॥ध्रु०॥
पूर्वदिशेप्रति भानू उदय करुं पाहे । कमलदळीं भ्रमरालागीं सुटका होत आहे ।
निबिड वनाचे ठायीं कोकिळा मंजुळ बोभाये । चरावया चालिले पक्षी मागि उभे आहे ॥१॥
गंगाद्वाराप्रति मुनिजन चालिले स्नाना । ब्रम्हगिरीच्या शिखरीं जाती निज तपाचरणा ।
साधकजन पातले सखया तुझिया दर्शना । तयांप्रति दे भेटी सत्वर वायुनन्दना ॥२॥
सकळही वानरगण जाहले तुझे भोंवती गोळा । चिमणालीं लेंकुरें उठती गोळांगुळमेळा ।
तुझिया योगें शोभा दिसती कपिकुळा । सत्वर जागा होईं माझ्या तान्हया बाळा ॥३॥
ऐकुनियां वचनातें आरोळीया देऊनियां मोठी । उठलासे हनुमान प्रेमें टाळिया पीटी ।
निरंजन सुखध्यान गोदेच्या तटीं । सदगुरुनाथ शोभत आहे पंचवटीं ॥४॥