शून्यवादः - श्लोक १०१ ते १२५

कारणानं हि सम्बन्धः कार्यैः कृतकतोच्यते ।
विभागोsवयवानां च भवेत् क्कचिदनित्यता ॥१०१॥
बुह्यादेरात्मरूपादिस्थानं नाशित्वमुच्यते ।
नित्यत्वं सर्वदा सत्ता वस्तुत्वं सैव कीत्यते ॥१०२॥
प्रमाणज्ञानसम्बन्धः प्रमेयज्ञेयतोच्यते ।
सर्वत्र चात्र भिन्नत्वमस्ति केनचिदात्मना ॥१०३॥
तस्माद्यथैव रूपादेर्देशभेदादिभिर्विना ।
बुद्धिभेदेन भेदोsस्ति तथैवाsत्र प्रतीयताम् ॥१०४॥
अत्यन्तभिन्नताsस्माभिर्नैव कस्यचिदिष्यते ।
सर्वं हि वस्तुरूपेण भिद्यते न परस्परम् ॥१०५॥
सर्वं च कृतकत्वादि क्रियाहेत्वाद्यपेक्षया ।
गृह्यते तदसंवित्तावभेदेsपि न गृह्यते ॥१०६॥
ज्ञाने नैवंविधो भेदो नापेक्षाsन्यत्र विद्यते ।
परस्परेण चापेत्ता स्याच्चेत्, सन्निहितश्च सः ॥१०७॥
ननु ग्राहकमित्येवं ग्राह्यमित्यपि वा मतिः ।
नीलादिग्रहणे नाsस्तीत्यपेक्षा कथमुच्यते ॥१०८॥
मा भूदेवं तथाप्यत्र द्व्याकारं ग्रहणं भवेत् ।
एवं ह्य( १ )गृह्यमाणे वा ज्ञानेद्व्याकारता कथम् ॥१०९॥
उत्तरोत्तरविज्ञानविशेषाद्या प्रकल्प्यते ।
ग्राहकाकारसंवित्तिःस्मरणाच्चाssनुमानिकी ॥११०॥
‘ एकाकारं किल ज्ञानं प्रथमं यदि कल्प्यते ।
ततस्तद्विषयाsप्यन्या तद्रूपैव मतिर्भवेत् ॥१११॥
घटविज्ञानतज्ज्ञानविशेषोsतो न सिध्यति ’ ।
ग्राहकाssकारसंवित्तौ त्वाकारप्रचयो भवेत् ॥११२॥
जायते( १ )पूर्वविज्ञानं द्व्याकारं यत्र तत्पुनः ।
तस्याssत्मीयश्च पूर्वौ च विषयस्थावुपप्लुतौ ॥११३॥
परेष्वाकारवृद्ध्यैवं पूर्वेभ्यो भिन्नता, तथा ।
गाह्यवत्स्मरणात्पश्चात्संवित्तौ ग्राहकः पुरा ॥११४॥
न तावदेवमाकारान् पश्यामः प्रचयान्वितान् ।
विषयव्यपदेशाच्च नर्ते ज्ञाननिरूपणम् ॥११५॥
तस्माज्ज्ञानात्मनैकत्वे ग्राह्यभेदनिबन्धनः ।
संवित्ति भेदः सिद्धोsत्र किमाकारान्तरेण नः ॥११६॥
निराकारत्वसाम्येsपि यथाssकारवतां ध्रुवम् ।
भेदः स्वाभाविकस्तद्वज्ज्ञानानां किं न सिध्यति ॥११७॥
स्मृतेरुत्तरकालं चेत्येतन्मिथ्यैव गीयते ।
तदैव ह्यस्य संवित्तिरर्थापत्त्योपजायते ॥११८॥
गृहीतमेव यच्चोक्तं तद भेदादू, न तदू, यतः ।
नाsस्माभिर्वाक्प्रवृ तेस्त्वं निमित्तमनुयुज्यसे ॥११९॥
ग्राह्यकारकतैवाsस्य केनचिन्नोपलभ्यते ।
प्रत्यक्षज्ञानपक्षे च, नैषा स्यादानुमानिकी ॥१२०॥
एकाssकारे च विज्ञाने यद्यन्योsप्यत्र कल्प्यते ।
सहस्राssकारतैकस्य कस्मान्न परिकल्प्यते ॥१२१॥
ग्राह्यग्राहकायोर्भेदो नन्वस्त्येव परस्परम् ।
सिद्धो नःपत्त एवं सादू, न ज्ञानत्वाद भेदतः ॥१२२॥
भिन्नाsभिन्नत्वमेकस्थ कुतोsत्र परिकल्पितम् ।
त्वया सांख्यमतेनैवमुक्त्वा बुद्धस्य शासनम् ॥१२३॥  
एकं चेदू ग्राहकं ग्राह्यं कुतो भिन्नत्ववागियम् ।
भिन्नं चेत्कथमुच्येत तस्यैकत्वं पुनस्त्वया ॥१२४॥
एकज्ञानादनन्यत्वादू ग्राह्यग्राहकयोर्मिथः ।
एकत्वेन भवेज्ज्ञानं ग्राह्यं ग्राहकमेव वा ॥१२५॥