अभंग १४

मराठी(मूलम्)

नित्य सत्य मित हरिपाठ ज्यासी ।
कळिकाळ त्यासी नातळती ॥१॥

रामकृष्ण वाचा अनंत राशी तप ।
पापाचे कळप जळती पुढे ॥२॥

हरि हरि हरि मन्त्र हा शिवाचा ।
म्हणती जे वाचा तया मोक्ष ॥३॥

ज्ञानदेवा पाठ नारायण नाम ।
पाविजे उत्तम निजस्थान ॥४॥

संस्कृतम्

मनसा हरिपाठं यो नित्यं नियतसङ्ख्यया ।
कुर्यात्तस्य न बाध: स्यात् कलित: कालतोऽपि वा ॥१॥

रामकृष्णजपोऽनन्ततपोराशिसमो मत: ।
भस्मसात्तेन वृन्दानि वृजिनानां भवन्ति च ॥२॥

हरे हरे हरे चेमं मन्त्रं जपति शङ्कर: ।
मोक्षं तेऽपि प्राप्नुवन्ति मन्त्रमेतं जपन्ति ये ॥३॥

ज्ञानेश्वरो वदत्येवं यत् श्रीनारायणप्रभो: ।
नामपाठान्निजं स्थानमुत्तमं प्राप्तवानहम् ॥४॥