मया संचोदिता भावाः सर्वे संहत्यकारिणः ।
अण्डमुत्पादयामासुर्ममायतनमुत्तमम् ॥९॥
भूतां परस्परें वैर देख । पृथ्वीतें गिळूं धांवे उदक ।
उदकातें आवश्यक । तेज देख निर्दळी ॥३६॥
तेजातें प्राशी पवन । पवनातें ग्रासी गगन ।
एवं भूतांसी सौजन्य । सर्वथा जाण असेना ॥३७॥
तेथ अंतर्यामिरुपें मी जाण । स्वयें प्रवेशोनि आपण ।
भूतें मेळवूनि पूर्ण । करीं संरक्षण मर्यादा ॥३८॥
माझे मर्यादेची रेखा । पृथ्वी न विरवी उदका ।
उदकातें तेज देखा । न लववी नखा शोषाचे ॥३९॥
तेजातें न प्राशी पवन । वायु स्वेच्छा विचरतां जाण ।
सर्वथा ग्रासीना गगन । गतिबंधन करीना ॥१४०॥
यापरी हीं महाभूतें । एकवटूनि समस्तें ।
स्त्रजिलें ब्रह्मांडातें । मज महापुरुषातें वस्तीशीं ॥४१॥
सप्तावरणेंसीं प्रचंड । आवो साधूनि उदंड ।
निर्माण केलें ब्रह्मांड । मयूरांड आकारें ॥४२॥;