स्वात्मसौख्य - उपासनाकांड ओवी संग्रह १२

श्रीस्वात्मसौख्य ग्रंथात कर्म, उपासना आणि ज्ञान या त्रिकांडात्मक विज्ञानांतील मुख्य सर्व गोष्टी सूत्ररुपाने दाखविल्या आहेत


कोणास कोणी नोळखे । आपुलें स्वरुप आपण देखे ॥

प्रतिबिंबाचेनि हरिखे । स्वसुख चोखें मानले ॥१११॥

स्वयंसुखाचा सुखोपचार । जैसे रज्जू सर्पाकार ॥

भासला परी विवेकसार । रज्जु आकार जाणती ॥११२॥

विवेक निर्विकार सज्जन । कां वर्णिता दोषगुण ॥

दिसे ना दिसे अनुमान । तेथें स्तवन काईसें ॥११३॥

स्तवनें वाकसिद्धिसी पावे । ओंकार गुणागुण वर्णावे ॥

उत्तम गुण निवडोनि घ्यावे । दुर्गुण त्यजावे म्हणताती ॥११४॥

दुर्गुण आणि उत्तम गुण । गुरुचरणीं तत्समान ॥

ओंकाराचें नसे भान । ब्रह्म आपण स्वरुपीं ॥११५॥

ब्रह्मीं ब्रह्मत्व समूळ नसे । आनंदमात्रचि विलसे ॥

अर्धमात्रा गुरु समरसे । उपाधिवेषें जडधारी ॥११६॥

तरी तो काय जड म्हणावा । शुद्ध चैतन्य ओळखावा ॥

उघड भेद परी लोपावा । कल्पना जीवा नसावी ॥११७॥

कल्पना वोळवुनी आपली । जरी वृत्ति सुर्चित झाली ॥

तेव्हा दशा म्हणों बाणली । प्राप्ति झाली सुखाची ॥११८॥

तेचि दश दशावतार । गुरुलीलामृत सागर ॥

दश इंद्रियांचा प्रकार । सहज विकार लागले ॥११९॥

यातेंही टाकोनि मागे । गुरुपदासी लाग वेगें ॥

जें भासें तें समस्त सोंगे । देखोनि उगे असावे ॥१२०॥


References : N/A
Last Updated : October 13, 2009

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP