अपास् [apās] [अप्-अस्] 4
[P.] (a) To throw or fling away, cast away or off, leave, keep or put aside, reject, discard (opinion also); सारं ततो ग्राह्यमपास्य फल्गु
[Pt.1.5;] किमित्यपांस्याभरणानि यौवने धृतं त्वया वार्धकशोभि वल्कलम्
[Ku.5.44;] निरस्तगाम्भीर्यमपास्तपुष्पकम्
[Śi.1.55;] इत्यादीनामपि काव्यलक्षणत्वम- पास्तम्
[S. D.] rejected, discarded. (b) To leave, abandon, desert, quit, retire or withdraw from; यदि समरमपास्य नास्ति मृत्योर्भयम्
[Ve.3.5.] To scare, disperse, drive away; अपास्य चास्य यन्तारम्
[Mb.] To leave behind, leave in a deserted condition; to disregard, take no notice of, condemn.