कान्ति

{ kāntiḥ, kānti }

Puranic Encyclopaedia

KĀNTI   A city in ancient india. [M.B. Bhīṣma Parva, Chapter 9, Verse 40] .

हिन्दी (hindi) WN

    see : चमक, शोभा

नेपाली (Nepali) WN

    see : चमक, किरण

A Sanskrit English Dictionary

कान्ति  f.  f. desire, wish, [L.]
    loveliness, beauty, splendour, female beauty, personal decoration or embellishment, [Nal.]; [Śak.]; [Megh.]; [Pañcat.]; [Suśr.]; [Kathās.]
   a lovely colour, brightness ( especially of the moon), [Kathās.]
ई  f. ( ifc. f.), [Caurap.]
   (in rhetoric) beauty enhanced by love, iii, 1, 22; xxii, 14"> [Vām. iii, 1, 22; xxii, 14]; [Sāh.]
   a lovely or desirable woman personified as wife of the moon, [Hariv. 5419]
    epithet).">N. of लक्ष्मी, 65, 29"> [BhP. x, 65, 29]
   of दुर्गा, --- 13---

The Practical Sanskrit-English Dictionary

कान्तिः [kāntiḥ]   [कम् भावे क्तिन्]
    loveliness, beauty, [Me. 15;] अक्लिष्टकान्ति [Ś.5.19.]
    brightness, lustre, brilliance; [Me.84.]
    personal decoration or embellishment.
    wish, desire.
   (In Rhet.) beauty enhanced by love; (S. D. thus distinguishes कान्ति from शोभा and दीप्तिः रूपयौवनलालित्यं भोगाद्यैरङ्गभूषणम् । शोभा प्रोक्ता सैव कान्ति- र्मन्मथाप्यायिता द्युतिः । कान्तिरेवातिविस्तीर्णा दाप्तिरित्यभिधीयते 13, 131).
   A lovely or desirable woman.
   An epithet of Durgā.
   A digit of the moon.
  N. N. of Lakṣmī; भूषणानि महार्हाणि ददौ कान्तिः शुभां स्रजम् [Bhāg.1.65.29.] -Comp.
-कर a.  a. beautifying, illuminating, brightening.
-द a.  a. beautifying, adorning.
   ( दम्) bile.
   clarified butter.
-द, -दायक, -दायिन् a.  a. adorning.- भृत् m. the moon.

Shabda-Sagara

कान्ति  f.  ( -न्तिः)
   1. beauty, splendor, light.
   2. female beauty.
   3. wish, desire.
   4. A lovely or desirable woman.
   5. Persoual decoration or embellishment.
    E. कम् to desire or be desired, क्तिन् aff.

ROOTS:

कम् क्तिन्

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

    see : शोभा