स्फोटः [sphōṭḥ] [स्फुट् करणे घञ्]
Breaking forth, splitting open, bursting.
Disclosure; as in नर्मस्फोट.
A swelling, boil, tumour; अयमपरो गण्डस्थोपरि स्फोटः
[Mu. 5.] The idea which bursts out or flashes on the mind when a sound is uttered, the impression produced on the mind at hearing a sound; बुधैर्वैयाकरणैः प्रधान- भूतस्फोटरूपव्यङ्ग्यव्यञ्जकस्य शब्दस्य ध्वनिरिति व्यवहारः कृतः
[K. P.1;] also see Sarva. S. (पाणिनीयदर्शन).
The eternal sound recognised by the Mīmāṁsakas; दिशां त्वमवकाशोऽसि दिशः खं स्फोट आश्रयः
[Bhāg.1.85.9;] शृणोति य इमं स्फोटं सुपश्रोत्रे च शून्यदृक् 12.6.4. -Comp.
-करः, -बीजकः the marking-nut plant.