अनादि [anādi] a. a. [आदिः कारणं पूर्वकालो वा नास्ति यस्य सः] Having no beginning, eternal, existing from eternity, epithet of परमेश्वर; जगदादिरनादिस्त्वम्
[Ku.2.9;] अनादिरादि- र्गोविन्दः सर्वकारणकारणम्; also of हिरण्यगर्भ. -Comp.
-अनन्त, -अन्त a. a. without beginning and end; eternal. (-अन्तः) N. of Śiva.
-निधन a. a. having neither beginning nor end, eternal.
-मध्यान्त a. a. having no beginning, middle or end; eternal.