अवसद् [avasad] 1.
[P.] To sink down, faint, fail, give away; आस्तिकः सततं शृण्वन् न कृच्छ्रेवसीदति
[Mb.1.1.62.] करिणी पङ्कमिवावसीदति
[Ki.2.6] sinks or fails; पौरुषम् 7; अवसीदन्ति मे प्राणाः Mb.; न हीङ्गितज्ञोऽवसरेऽवसीदति
[Ki.4.2] fails not (does not shut his lips); न कृच्छ्रेष्ववसीदति Mb;
[Ms.4.187,] [Bk.6.24.] To suffer, be neglected or interfered with नावसीदति वा गुरु प्रयोजनम्
[K.181.] To become disheartened or exhausted;
[Dk.127.] To perish, come to an end, be ruined; सर्वमस्मत्कुटुम्बकमवसीदेत्
[Dk.6;] नास्त्युद्यमसमो बन्धुः कृत्वा यं नावसीदति
[Bh.2.86.] -Caus.
To cause to sink; to dispirit, render downhearted, to ruin; कुटुम्बकं चावसादितम्
[Dk.41,] ruined; आत्मानमात्मनाऽनवसाद्यैवोद्धरन्ति सन्तः 54 without ruining or killing;
[Bg.6.5;] राज्यस्य मूलं हस्त्यश्वमवसादयेत् Mu.3 ruin.
To allay, remove; औत्सुक्यमात्रमवसादयति प्रतिष्ठा
[Ś.5.6] (v. l. अवसादयति); अयमहमवसादयामि वः सपत्नान्
[Dk.127] destroy, kill; अवसादितवाचाम्
[Śi.1.3] rendered speechless.