प्रसादः

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  सः पदार्थः यः देवतां प्रति अर्पितः।   Ex. कथायाः समाप्तेः अनन्तरं प्रसादम् व्यतरयत्।

HYPONYMY:

महाप्रसादः

ONTOLOGY:

खाद्य (Edible) ➜ वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

ben প্রসাদ

guj પ્રસાદ

hin प्रसाद

kas پرٛساد

kok प्रसाद

urd پرساد , تبرک

 noun  देवता पूजनीयाः जनाः वा प्रसन्नाः भूत्वा भक्तेभ्यः कनिष्ठेभ्यः वा यद् ददति।   Ex. स्वामी सर्वेभ्यः प्रसादं यच्छति।

HYPONYMY:

रक्षाकरण्डकम्

ONTOLOGY:

वस्तु (Object) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

guj આશીર્વાદ

hin प्रसाद

kan ಪ್ರಸಾದ

kas پرٛساد , توٚبرُک

mar प्रसाद

ori ପ୍ରସାଦ

pan ਪ੍ਰਸਾਦ

tam பிரசாதம்

 noun  एका टीका ।   Ex. प्रसादः इति प्रक्रियाकौमुद्याः टीका ख्याता
   See : स्पष्टता