शङ्खिनी

{ śaṅkhinī }

Puranic Encyclopaedia

ŚAṄKHINĪ I   A sacred spot at Kurukṣetra. A bath in the Devītīrtha there will add to one's beauty. [Vana Parva, Chapter 83, Verse 51] .
ŚAṄKHINĪ II    wife of Mahāśaṅkha, a crocodile. (For details see under Mahāśaṅkha).

A Sanskrit English Dictionary

शङ्खिनी  f.  f. of prec.
    mother of pearl, [Bālar.]
श्वेत- चुक्रा   a partic. plant, [Suśr.]; [Car.]; [ŚārṅgS.] ( accord. to [L.] andropogon Aciculatus"> andropogon Aciculatus, Cissampelos Hexandra = , श्वेत- पुंनाग, and श्वेत- वृन्दा)

ROOTS:

श्वेत चुक्रा

नाडी   a partic. vein (), [Cat.]
चित्रिणी    also title or epithet).">N. of one of the four classes into which females are divided (the other three being , पद्मिनी, and हस्तिनी), [RTL. 389]
    also title or epithet).">N. of a शक्ति worshipped by Buddhists, [Kālac.]
उपदेवता- विशेष   a kind of semidivine being or fairy (), [W.]

ROOTS:

उपदेवता विशेष

    also title or epithet).">N. of a तीर्थ, [MBh.]

The Practical Sanskrit-English Dictionary

शङ्खिनी [śaṅkhinī]   1 A woman of one of the four classes into which writers on erotic science divide women; the Ratimañjarī thus describes her: दीर्घातिदीर्घनयना वर- सुन्दरी या कामोपभोगरसिका गुणशीलयुक्ता । रेखात्रयेण च विभूषित कण्ठदेशा सम्भोगकेलिरसिका किल शङ्खिनी सा ॥ cf. चित्रिणी, हस्तिनी, and पद्मिनी also.
   A female spirit, or a kind of fairy.
    mother of pearl.
   A particular vein. -Comp.
-फलः   the Śirīṣa tree.

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun   एकं तीर्थम् ।   Ex. शङ्खिन्याः उल्लेखः महाभारते अस्ति
 noun  बौद्धजनैः पूजिता शक्तिः ।   Ex. शङ्खिन्याः उल्लेखः कालचक्रे अस्ति
 noun  स्त्रियः चतुर्विधेषु प्रकारेषु एकः ।   Ex. शङ्खिन्याः वर्णनं कोषे अस्ति
    see : चाकचिच्चा