हरी

प्राचीन चरित्रकोश

हरी n.  कश्यप एवं क्रोधा की एक कन्या, जो इस संसार के सिंह, वानर, अश्व एवं लकडबग्धी की माता मानी जाती है [म. आ. ६०.६२] ।

कोंकणी (Konkani) WN

 noun  कश्यपाच्या क्रोधवशा नांवाच्या बायलेक जाल्ल्या धा धुवां मदली एक   Ex. हरी कडल्यानूच शींव, माकड, बी हांची उत्पत्ती मानतात

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

guj હરી

san हरी

urd ہَرِی

 noun  जातूंत चवदा वर्ण आसतात असो एक वर्णवृत्त   Ex. हरीच्या दर एका चरणांत जगण, रगण, जगण, रगण आनी निमणे कडेन लघू गुरू आसता

ONTOLOGY:

गुणधर्म (property) ➜ अमूर्त (Abstract) ➜ निर्जीव (Inanimate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

urd ہَری

   See : विष्णू

A dictionary, Marathi and English

   Used restrictedly.

Aryabhushan School Dictionary

  f  A lion or row.

मराठी (Marathi) WN

 noun  कश्यप ऋषींच्या क्रोधवशा नामक पत्नीपासून झालेल्या दहा कन्यांपैकी एक   Ex. हरीपासूनच सिंह, माकड इत्यादींची उत्पत्ती झाली असे मानले जाते.

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

SYNONYM:

हरि

Wordnet:

guj હરી

san हरी

urd ہَرِی

   See : विष्णू

महाराष्ट्र शब्दकोश

  स्त्री. पराभव ; हार . तेवीं पुत्रांपुढें रघुनाथ । हरी आपण घेतसे । - जैअ ३६ . ६५ . [ सं . हृ = हरण करणें ]
  स्त्री. हार ; ओळ ; रांग ( झाडें , पिकें इ० ची ). [ सं . हार ] हरीं - क्रिवि . दिशेनें ; ओळीनें ; सरी .

A Sanskrit English Dictionary

हरी  f.  f. N. of the mythical mother of the monkeys, [MBh.]; [R.]

संस्कृतम् (Sanskrit) WN

 noun  क्रोधावशकश्यपयोः दशसु कन्यासु एका।   Ex. हर्याः एव सिंहवानरादीनाम् उत्पत्तिः मन्यते।

ONTOLOGY:

पौराणिक जीव (Mythological Character) ➜ जन्तु (Fauna) ➜ सजीव (Animate) ➜ संज्ञा (Noun)

Wordnet:

guj હરી

urd ہَرِی

 noun  वानराणां दैवीमाता ।   Ex. हर्यः उल्लेखः महाभारते वर्तते