प्रसंग नववा - चंचल-धांगडी

तारुण्यांत मोकळी सोडी योनी । वार्धक्‍यीं पतिव्रता शिरोमणी । म्‍हणवितसे बोचरी होउनी । आजी अविचाराची ॥९६॥
तारुण्य देखोनि तळंग्‍या पोरी । सैताडपणें म्‍हणवी म्‍हातारी । झुरळ्या पडोनि दिसे कांबरी । निबर भालू जैसी ॥९७॥
धापा देत बोले म्‍हणवी आवा । तारुण्यीं केला नाहीं पुण्याचा ठेवा । चंचळ आचरली विषयें मावा । गोंवळ्याची म्‍हणउनी ॥९८॥
निबर दिसे अभिलाषी ना कोणी । मग ते होय गरतीची कुंटणी । चकऊनि सुंदरा कामिनी । परपुरुषीं रमवितसे ॥९९॥
ऐशा चंचळा धांगडी जन्मती । आपण चळोनि आणिकां चळविती । हें ऐकूनि कोणी खोडी सांडिती । म्‍हणऊनि बोलिहों ॥१००॥