मराठी मुख्य सूची|मराठी पुस्तके|सार्थ श्रीएकनाथी भागवत|अध्याय तेरावा|

एकनाथी भागवत - श्लोक १३ वा

नाथमहाराजांचा हा प्रासादिक ग्रंथ परमपूज्य असल्याने यावर भक्तजनांची आदरबुद्धी आहे.


अप्रमत्तोऽनुयुञ्जीत मनो मय्यर्पयञ्छनैः ।

अनिर्विण्णो यथाकालं जितश्वासो जितासनः ॥१३॥

आळसनिद्रेसी दवडूनि दूरी । जो सावधान निजवृत्ति धरी ।

माझें चिद्‌रूप निर्धारीं । शनैः शनैः करी अभ्यासू ॥५४॥

अभ्यासीं प्रथम भूमिका । शिकावी आसनगाढिका ।

मूळबंध अतिनेटका । आसनजयो देखा शिकावा ॥५५॥

आसनजयो आल्या हाता । सहजें चढे योगपंथा ।

तेथें प्राणापानसमता । अभ्यासितां हों लागे ॥५६॥

विषय ते मनाआधीन । मन पवनासी वश्य जाण ।

अभ्यासें वश केला पवन । सहजें मन स्थिरावे ॥५७॥

यापरी जो हळू हळू । अभ्यासें सार्थक करी काळू ।

अविरक्त परी प्रबळू । होय भुकाळू परमार्थी ॥५८॥

हरिचिंतनीं एकाग्र मन । तैं एक होती प्राणापान ।

हाचि पवनजयो पूर्ण । योगसाधन सहजेंचि ॥५९॥

तंव प्राणापान सम जोडी । षट्चक्रांचे पदर फोडी ।

तैं विषयांतें चित्त सांडी । विषयो वोसंडी चित्तातें ॥२६०॥

यापरी या अभ्यासवाटे । सकाम कामाचा तटका तुटे ।

सनकादिक येणें परिपाठें । म्यां आत्मनिष्ठे लाविले ॥६१॥

N/A

References : N/A
Last Updated : September 19, 2011

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP