|
क्रि.वि. धान्य , वाळू इ० गळतांना , रक्त , किंवा पातळ पदार्थ अरुंद तोंडांतून वाहतांना , अश्रुधारा वाहतांना होणार्या शब्दाचें अनुकरण होऊन ; भरभर . ( क्रि० गळणें ; पडणें ; सुटणें ; सांडणें ; वाहणें ; चालणें ); डोळे गळती भळभळां । - दा ३ . ५ . ३८ . [ ध्व . ] भळभळणें - अक्रि . जोरानें वाहूं लागणें ; भळभळां वाहणें . अनुकूल , प्रसन्न होणें ( एखाद्याचें नशीब , दैव ). राजश्रीचें भळभळलें . भळभळाट - पु . दिखाऊपणा ; घवघवीतपणा ; मोठेपणा ; भडकपणा ( गंध , कुंकूं इ० ; मुख्यत्वें तांबडे नक्षीदार कांठ यांचा ). भळभळीत - क्रिवि . ( गो . ) भळाभळां . भळभळीत - वि . मोठा व भव्य ; ऐटबाज ; झळक ; भडक ; लकलकीत ; घवघवीत ( नक्षीदार कांठ , गंध , कुंकूं - विशेषतः पिवळी तांबडी , एखादी वस्तु ). लकलकीत ( सूर्योदयाच्या वेळची दिशा ). भळाळणें - अक्रि . मोठ्या प्रमाणांत , झपाट्यानें व मोठ्या आवाजानें वाहणें . अतिशय फळफळणें ( एखाद्याचे नशीब ).
|