|
स्त्री. १ काकवीपेक्षां दाट असा उसाच्या रसाचा रांधा . २ दुखणेकर्यास पिण्यास द्यावयाचें पेय . पीठ घालून दाट केलेलें आणि कढविलेलें साखर घातलेलें पाणी . ३ ( कों . ) रोपाकरिता भाजलेली जमीन . ४ अशा रीतीनें तयार केलेल्या जमिनीवर केलेलें रोप . ५ जमीन भाजण्याकरितां लागणारें गवत , पानें , केरकचरा , टहाळ इ० . ६ तेला - तुपाचा गाळ , बेरी . [ देप्रा , रव्बा ; हिं . राब । ( वाप्र . ) पु. १ रीत . २ स्वभाव . ३ वारंवार जाणें येणें ; एखादें कृत्य पुन्हां पुन्हां करणें ; अभ्यास ; वापर ( क्रि० घालणें ; पाडणें ). आताशीं घरांत मनुष्यें थोडीं म्हणून पुढला दरवाजा बंद करून मागील दरबाजानेंच राब घातला आहे . ४ आटोकाट मेहनत ; श्रम . कुकर्माचा करवी । राबु जरी । - ज्ञा १३ . ३० . ५ धुमाकूळ . हा ठायवरी लोभु । करी स्वैरत्वाचा राबु । - ज्ञा १४ . २३० . ६ कुटुंबांतील माणसांची वर्दळ ; विस्तार ; पसारा . तुमचा राब मोठा . तुम्हाला एवढें घर पुरणार नाहीं . [ राबणें ] ०करणें ( जुन्नरी ) जमीन भाजण्यासाठीं पान - पाचोळा वगैरे शेतांत पसरणें . त्यानें भातासाठीं राब केला आहे . ०लावणें सवय लावणें . ०जाळणें ( जुन्नरी ) शेतजमीनीवर पान - पाचोळा पसरून जाळून जमीन भाजणें . ०बरडळणें भाजलेली जमीन नांगरून दांताळयानें ढेकळें फोडून सारखी करणें . राबड - स्त्री . चिडबिड ; रेंदा ; चिखल ; गाळ ; खळमळ ; रेबड . [ राब ] राबडी - स्त्री . रबडी पहा . बासुंदीचा एक प्रकार ; साखर व मसाला घालून आटवून दाट केलेलें दूध . २ पातळ गूळ ; पातळ चिखल [ राब ] राबणी - स्त्री . टहाळ , शेण , गवत , बारीक माती घालून रोपटा तयार करणें व भाजणें ; भाजावळ ; दाढ . राबणें - सक्रि . जमीन नांगरणें , लागवडीस आणणें . आम्ही वर्षास दहा बिघे शेत घरीं राबतो . राबरी - स्त्री . घट्ट न झालेला , पातळ गूळ . राबाचें पाणी - न . उपयोग केलेलें पाणी .
|